تاثیر کاربرد سیلیسیوم بر رشد گیاهچه ای گندم در شرایط تنش رطوبتی ناشی از پلی اتیلن گلیکول

سیلیسیم به عنوان اصلاح کننده اثرات تنش خشکی بر رشد گیاه معرف است. در این پژوهش رشد گیاه گندم (Triticum aestivum L.) رقم چمران، تحت شرایط کمبود رطوبتی ناشی از پلی اتیلن گلیکول و کاربرد سیلیسیم مورد ارزیابی قرار گرفته است. تنش کمبود رطوبت، رشد اندام هوایی گیاه، محتوای نسبی آب و غلظت کلروفیل را کاهش داد. اضافه کردن یک میلی مولار سیلیسیم، به صورت جزئی باعث بهبود رشد اندام هوایی و افزایش غلظت کلروفیل گیاهان تنش دیده شده است. غلظت پرولین برگ ها در شرایط تنش کمبود رطوبت افزایش قابل توجهی داشته و سیلیسیم باعث کاهش آن گردید. تنش کمبود رطوبت، غلظت قندهای محلول برگ را کاهش داد. همبستگی منفی معنی داری بین غلظت پرولین و وزن خشک اندام هوایی مشاهده شد که نشان می دهد تجمع پرولین، به عنوان یک نشانه ای از آسیب تنش تا تحمل آن می باشد. اضافه نمودن سیلیسیم، به طور واضح غلظت سیلیسیم اندام هوایی را افزایش داد. آنالیزهای پتاسیم و کلسیم نشان داد تجمع این یون های در شرایط تنش کمبود رطوبت و کاربرد سیلیسیم نسبت به شاهد کاهش یافته است. نتایج نشان داد که در شرایط تنش کمبود رطوبتی ناشی از پلی اتیلن گلیکول، رشد گیاه از طریق افزایش قندهای محلول و کاهش نشت الکتولیتی به وسیله سیلیسیم بهبود یافته است.