ارتباط پلی مورفیسم طول تکرار های GGN در ژن گیرنده آندروژن و نا باروری در جمعیت ایرانی

آندروژن ها نقش مهمی در تمایز سلولهای جنسی و اسپرم زایی در مردان دارند که این نقش را از طریق گیرنده های خود در سلولهای هدف ایفا مینمایند. ژن بیان کننده گیرنده آندروژن در انسان دارای دو ناحیه حاوی تکرارهای سه نوکلیوتیدی از CAG و GGN در اولین اگزون خود می باشد. مطالعات مختلف نشان داده است که تغییر در طول این تکرارها میتواند بر روی عملکرد پروتئین گیرنده آندروژن تاثیر بگذارد. به دلیل مشکلات کار با تکرار های GGN تحقیقات صورت گرفته بر روی آن ها، برخلاف تکرارهای CAG، بسیار کم می باشد. بنابراین نقش عملکردی چنین تکرارهایی ناشناخته مانده است.

هدف از این مطالعه بررسی وجود یا عدم وجود ارتباط بین طول تکرار GGN در ژن گیرنده آندروژن (AR) و ناباروری ایدیوپاتیک مردان در جمعیت جنوب غرب ایران بوده است.

در این تحقیق به کمک واکنش زنجیره ای پلیمراز و سپس تعیین ترادف، طول تکرارهای GGN در 72 مرد نابارور، شامل 36 آزواسپرم و 36 الیگواسپرم، با 72 مرد بارور به عنوان جمعیت کنترل مورد مقایسه قرار گرفته و سپس با مطالعه آماری به بررسی ارتباط بین طول تکرارها و ناباروری پرداخته شده است.

یافته های این مطالعه نشان می دهند که طول تکرارهای GGN در مردان نابارور بین 18 تا 25 تکرار بوده درحالیکه در مردان بارور در محدوده 20 تا 28 تکرار میباشد. بررسی های آماری ارتباط معنی داری را بین طول تکرارها در دو گروه نشان میدهد (0/015=p). فراوان ترین الل ها در بیماران، الل با 24 تکرار با فراوانی نزدیک به 58% و در گروه کنترل با 25 تکرار و فراوانی نزدیک به 26% میباشد. از طرف دیگر تفاوت معنی داری بین گروه های عرب و غیرعرب از لحاظ طول تکرار GGN دیده نمیشودp=0/234)).

طبق یافته های ما باروری میتواند تحت تاثیر طول تکرارهای GGN در ژن گیرنده آندروژن قرار گیرد. بنابراین این پلی مورفیسم می تواند موضوع قابل توجهی در مطالعات آینده برای سبب شناسی بیماری های مرتبط با فعالیت گیرنده آندروژن باشد.