مطالعه آزمایشگاهی نقش شورآب و مهاجرت ذرات ریز روی برهم کنش سنگ / شورآب

فرایند تزریق آب و سیلابزنی در دهه های متمادی به عنوان مهم ترین و کاربردی ترین روش برای حفظ فشار مخزن بعد از کاهش فشار اولیه و همچنین، روبش نفت به سمت چاه های تولیدی شناخته شده است. در مطالعات انجام شده برای بهبود سیلاب زنی مشاهده شد که ترکیب و درجه شوری آب تزریقی می تواند تاثیر بهسزایی بر حساسیت سنگ با ترکیب های مختلف داشته باشد. بنابراین، یافتن مکانیزم اصلی در فرایند تزریق آب با درجه شوری پایین در بهینه سازی این فرایند بسیار مفید خواهد بود. اجماع عمومی میان محققان حاکی از آن است که تزریق شورآب رقیق، ترشوندگی سنگ را بهبود می بخشد. برای توصیف برهم کنش ها در تزریق شورآب رقیق، مکانیزم های متعددی بیان شده که از آن جمله می توان به مهاجرت ذرات ریز، افزایش در PH، تبادل چندیونی، اثرلایه دوگانه الکتریکی، انحلال کانی و فرایند صابونی شدن درجا اشاره کرد، اما به دلیل پیچیدگی در فعل و انفعالات، تاکنون هیچکدام به طور قطع به عنوان یک مکانیزم جامع مورد قبول واقع نشده است. در این تحقیق، پارامترهای تاثیرگذار در تزریق آب با شوری های متفاوت روی مغزه های مصنوعی حاوی ذرات ریز برای اندازه گیری و تفسیر آنالیزهای مربوط به سنجش PH، هدایت الکتریکی، تیرگی سیال خروجی و تغییرات تراوایی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تغییر شوری می تواند سبب ایجاد حساسیت در نمونه ها شده و بسته به نوع ذرات استفاده شده در نمونه ها و تراوایی اولیه آنها، تغییرات PH، تیرگی سیال خروجی، هدایت الکتریکی و تغییرات فشاری، متفاوت خواهد بود. همچنین، با کاهش شوری آب تزریقی، ذرات ریز در خروجی مغزه مشاهده شدند که بیانگر اثرگذاری درجهی شوری بر مهاجرت ذرات و به تبع آن تغییر تراوایی سنگ است.