بهینه سازی طراحی لرزه نگاری سه بعدی در یکی از میادین نفتی ایران براساس موانع سطحی منظم دارای آزیموت متفاوت

از کاربرد طراحی لرزه ای برای مطالعات زیرسطحی بیش از هفت دهه می گذرد، با این وجود، این روش طی سه دهه ی گذشته بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است.[1] و[2] در این مطالعه سعی شده تا با توجه به اطلاعات قدیمی موجود در منطقه شامل اطلاعات زمین شناسی، اطلاعات سرعتی چاه، SEG-Y های قدیمی خطوط دوبعدی موجود در منطقه ی مورد مطالعه و نیز اطلاعات مربوط به طراحی سه بعدی پروژه های مجاور پیشین، نسبت به طراحی لرزه ای سه بعدی اقدام گردد. مهم ترین دلیل اهمیت طراحی سه بعدی اخیر، موانعی است که به شکل منظم و با سه راستای غالب در بخش عمده ای از منطقه مورد مطالعه وجود دارد. جهت انجام این مطالعه، اطلاعات مربوط به پروژه های سه بعدی مجاور با توجه به رضایت مفسر از اطلاعات برداشت شده ی پیشین، مبنای طراحی واقع شد و پارامترهای عملیات سه بعدی لرزه نگاری با توجه به انتظارات مفسر، نقاط ضعف طراحی در پروژه های گذشته و عوارض منظم سطحی موجود بهبود یافته و در پایان، طراحی اولیه به طراحی قطعی تصحیح گردید. با توجه به محدودیت های عملیاتی پیش رو، طراحی موردنظر با 18 خط گیرنده و 176 کانال فعال در هر خط و با چرخش عمود بر راستای خط گیرنده1 برابر با 1 به عنوان طراحی نهایی پیشنهاد شد و پارامترهای وابسته ی دیگر نظیر پوشش لرزه نگاری2، دور افت3 کمینه و بیشینه، آزیموت4 برداشت، پوشش در افق های هدف جهت انجام مطالعات مخزنی، فواصل گیرنده و شوت و نیز فواصل خطوط گیرنده و شوت مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت ونتایج آن ارائه گردید.