بررسی تاثیر درآمدهای بالای نفتی بر توسعه کشور نروژ با استفاده از تحلیل عملکرد

ازجمله سئوالات مهمی که در سالهای اخیر به وفور بین اقتصاددانان مطرح شده، این است که چرا کشورهای صاحب درآمدهای نفتی با وجود حجم قابل توجه این درآمدها که در نگاه اول عامل مهمی برای تجهیز منابع سرمایه ای به شمار می آید، از رشد اقتصادی مناسبی برخوردار نیستند. لذا با توجه به اینکه منابع طبیعی به طور مستقیم و ذاتا نمی تواند مانع رشد اقتصادی شود، به نظر می رسد این پدیده از طریق کانال هایی مانند نوسانات شدید بازار جهانی نفت، افزایش قیمت نسبی کالاهای غیرتجاری(غیرقابل مبادله) نسبت به کالاهای تجاری(قابل مبادله) و درنتیجه، لطمه خوردن به بخش صنایع وکشاورزی، ضعف مهارت های شغلی و بی توجهی به سرمایه ی انسانی، به صورت غیرمستقیم موجب بروز برخی انحرافات در عملکرد اقتصادهای متکی بر منابع شده است. طبق نظریه ی «نفرین منابع و پارادوکس فراوانی»، متاسفانه این کشورها در مقایسه با کشورهایی که فاقد منابع نفتی هستند، از توسعه و رشد اقتصادی کمتری برخوردار بوده اند. وفور منابع نفتی و صادرات آن، موجب بروز برخی آثار منفی بر روند توسعه این گونه کشورها شده است که از آن جمله می توان به پایین بودن شاخصه ای رفاه اجتماعی، رشد اقتصادی کمتر از انتظار، متنوع نشدن ساختارهای اقتصادی و سطوح بالای فقر و نابرابری اشاره کرد. با این وجود، کشورهایی هم هستند که با داشتن درآمدهای نفتی کلان توانسته اند از آثار منفی پدیده ی «نفرین منابع» فاصله گرفته و برعکس، موجبات رشد و توسعه ی اقتصادی خود را فراهم آورند.