بررسی تاثیر تمرکز مالکیت سهامداران عمده بر ارزش شرکت در بورس تهران

هدف این مطالعه بررسی تاثیر تمرکز مالکیت مجموع سهام داران عمده بر ارزش شرکت ها است. نمونه آماری پژوهش شامل 69 شرکت طی سال های 88-1384 بوده است. روش آماری مورد استفاده جهت آزمون فرضیه ها «داده های پنلی» است. برای آزمون ارتباط بین مالکیت سهام داران عمده و ارزش شرکت از رگرسیون خطی و غیرخطی چندگانه استفاده شده است. یافته های پژوهش حاکی از وجود یک رابطه مثبت خطی و معنادار بین تمرکز مالکیت مجموع سهام داران عمده و ارزش شرکت ها و عدم هر گونه رابطه غیر خطی بین مربع مجموع مالکیت سهام داران عمده و ارزش شرکت ها است. نتایج آزمون تکه ای مجموع سهام داران عمده نشان می دهد که بین مجموع سهام داران عمده و ارزش شرکت ها در نقاط تفکیک 10% و 25%، 50، و 70% رابطه ی معناداری وجود ندارد.