کنترل نکروزه شدن انتهایی و مرگ گیاه چه ها در ریزازدیادی پایه رویش پسته (UCB1(Pistacia integrima × P. atlantica

پسته یکی از مهم ترین محصولات در گروه محصولات خشکبار است که به وسیله کشت بافت تکثیر می گردد. آلودگی یکی از فاکتورهای کلیدی محدودکننده در مرحله استقرار به شمار می رود. به همین منظور آزمایشی با غلظت و زمان های مختلف کلریدجیوه و هیپوکلریدسدیم طراحی و اجرا گردید. نکروزه شدن شاخه انتهایی یکی از مهم ترین مشکلات تکثیر انبوه درون شیشه ای پایه رویشی UCB1 است. این عارضه فیزیولوژیک در ارتباط با کمبود کلسیم و بر محیط می باشد. در مطالعه حاضر به منظور رفع مشکل سوختگی انتهایی شاخه، از غلظت های مختلف کلریدکلسیم (1، 5/ 1 و 2 برابر غلظت پایه در محیط MS) و اسیدبوریک (1، 2 و 3 برابر غلظت پایه محیط MS) در محیط پایه MS همراه با ویتامین های گمبورگ، 30 گرم برلیتر ساکارز، 2 میلی گرم بر لیتر بنزیل آدنین و 2 /6 گرم برلیتر آگار استفاده گردید. به منظور بررسی تاثیر غلظت های مختلف کلسیم و بر بر سوختگی انتهایی نوساقه ها طرحی به صورت کامل تصادفی با آرایش فاکتوریل طراحی گردید. در نهایت نتایج آزمایشات حاکی از آن بود که غوطه وری ریزنمونه ها در هیپوکلریدسدیم 15% به مدت 5 دقیقه و ادامه فروبری درون محلول کلریدجیوه 01/ 0% به مدت 7 دقیقه منجر به حذف کامل آلودگی قارچی و باکتریایی گردید. نتایج نشان داد که افزایش غلظت کلسیم منجر به افزایش ضریب پرآوری و کاهش سوختگی انتهایی گردید. همچنین با افزایش غلظت اسید بوریک از یک برابر به دو برابر میزان نکروزه شدن کاهش یافت درحالی که در غلظت سه برابر غلظت پایه، میزان نکروزه شدن انتهایی افزایش یافت. افزایش غلظت بر منجر به کاهش ضریب پرآوری گردید. در نهایت کمترین میزان نکروزه شدن انتهایی (17%) در تیمار حاوی غلظت 3 برابرکلسیم به همراه غلظت 2برابر اسیدبوریک بدست آمد. در مقابل حداکثر میزان سوختگی انتهایی درتیمار حاوی غلظت یک برابر کلسیم به همراه غلظت یک برابر اسیدبوریک (محیط شاهد) بدست آمد.