مدیریت ایمنی با استفاده از تلفیق مطالعه زمان با ارزیابی شرایط کاری به روش «منطقه احتیاط/ مخاطره» در یک شرکت خودروسازی

یکی از صنایع مهم کشور، خودروسازی است که کارکنان آن فعالیت های فیزیکی مختلفی انجام داده و حوادث زیادی را تجربه می کنند. در راستای لزوم فراهم ساختن محیطی ایمن و متناسب با ویژگی های کارکنان و همچنین این در اقتصاد کشور مطالعه حاضر با هدف مدیریت فرآیند شناسایی و ارزیابی فاکتورهای خطر میان کارگران خطوط تولید یک شرکت خودروسازی در ایران به کمک مطالعه زمان در سال 1393 انجام شد. این مطالعه مقطعی، پس از اعتبارسنجی ابزارها، با استفاده از تلفیق مطالعه زمان و روش«منطقه احتیاط/ مخاطره»، برروی 154وظیفه در قالب 15شغل شکل گرفت. تحلیل های اولیه از طریق آنالیز وظایف شغلی به شکل سلسله مراتبی به منظور ارزیابی ریسک فاکتورهای مشاغل انجام شد. پس از تحلیل داده های حاصل از پژوهش، مشخص گشت سه فاکتور انجام حرکات یکسان با تغییرات کم و بدون حضور سایر فاکتورهای خطر در80%، نیروی زیاد دست- حرکات تکراری در 33/73% و پوسچر گردن (بیش از 45درجه) در 67/46% مشاغل در شرایط احتیاط بودند. مطالعات تکمیلی نمایان ساخت دو فاکتور منطقه احتیاط در 67/6 درصد مشاغل در شرایط خطر می باشند. داده های تلفیقی نشان داد اکثریت مشاغل مورد بررسی دارای بیش از یک عامل در حد غیرقابل قبول هستند. اگرچه ریسک فاکتورهای محیطی و شغلی در میان مشاغل مورد ارزیابی به لحاظ تعداد پایین است، اما با توجه به اینکه 33/93% از مشاغل، دارای حداقل یک فاکتور در شرایط احتیاط اند، احتمال افزایش مشکلات بالا بوده و در نتیجه نیازمند پایش مستمر هستند. از این رو، بایستی عملیاتی ساختن اصلاحات به منظور مدیریت بروز اختلالات اسکلتی-عضلانی و حوادث هرچه سریع تر صورت پذیرد.