رابطه سبک های دلبستگی با سبک های مقابله ای اجتنابی مادران دانش آموزان با آسیب شنوایی

الگوی دلبستگی، تعیین کننده آمادگی فرد برای حل و فصل مشکلات و سازش یافتگی ها در برابر مشکلات و کام نایافتگی ها است. هدف این مطالعه بررسی رابطه سبک های دلبستگی با سبک های مقابله ای اجتنابی مادران دانش آموزان مبتلا به آسیب شنوایی است.
در مطالعه همبستگی حاضر، با استفاده از روش سر شماری 151 مادر دارای فرزند با آسیب شنوایی مشغول به تحصیل در دوره ابتدایی مدارس استثنایی شهر تبریز و حومه در سال تحصیلی 93-1392 انتخاب شدند و پرسش نامه سبک دلبستگی بزرگسالان (رد و کولین، 1990) و پرسش نامه سبک های مقابله ای (اندلر و پارکر، 1990) را تکمیل کردند.
نتایج نشان داد دلبستگی ناایمن اجتنابی مادران دارای دانش آموزان با آسیب شنوایی توانسته به طور معناداری سبک های مقابله ای اجتنابی آنها را پیش بینی کند (t=2،P<0/04)، ولی دلبستگی ایمن (t=0/91،P≤0/36) و ناایمن دوسوگرا ((t=1/11،P≤0/261 نتوانستند به طور معناداری سبک های مقابله ای اجتنابی این مادران را پیش بینی کنند. در نتیجه نوع سبک دلبستگی مادران دارای فرزند مبتلا به آسیب شنوایی با سبک های مقابله ای اجتنابی آنها ارتباطی نداشته و فقط دلبستگی ناایمن اجتنابی مادران پیش بینی کننده استفاده آنها از سبک های مقابله ای اجتنابی است.
بر اساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که احتمالا عدم بهزیستی روان شناختی مادران دارای فرزند مبتلا به آسیب شنوایی رابطه نوع سبک دلبستگی و مهارت های مقابله ای اجتنابی آنها را تحت شعاع خود قرار می دهد.