بررسی اختلالات خوردن (بی اشتهایی عصبی و پرخوری عصبی) در نوجوانان 13 تا 18 ساله شهرستان گناباد در سال 1393

اختلالات خوردن از اختلالات شایع روانی/ روان تنی به شمار می روند که مشکلات فراوانی در سلامت جسمانی و عملکرد روانی را باعث می شوند. از این رو این مطالعه با هدف بررسی اختلالات خوردن در نوجوانان شهرستان گناباد انجام گرفته است.

طرح پژوهش حاضر مقطعی است. نمونه این پژوهش را 1500 نفر از دانش آموزان 20 دبیرستان پایه اول و دوم شهرستان گناباد در سال 1393 تشکیل دادند که به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب و در پژوهش شرکت داده شدند. جهت اجرای پژوهش از پرسشنامه نگرش به خوردن (26-EAT) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون کای اسکویر در نرم افزار SPSS استفاده گردید.

دامنه سنی شرکت کنندگان 13 تا 18 سال و میانگین و انحراف معیار سن 70/1 ± 50/15 بود. در این پژوهش 7/15 % از دانش آموزان در معرض اختلال خوردن قرار داشتند. شیوع اختلال بی اشتهایی عصبی و پرخوری عصبی در این نمونه به ترتیب 1/1% و 2/3 % بود. بین دو جنس دختر و پسر در اختلال خوردن تفاوت معناداری وجود داشت (001/0=p). شیوع این اختلال با سن و پایه تحصیلی نیز ارتباطی معنادار داشت (001/0=p) و اختلال بی اشتهایی عصبی بین دو جنس (079/0=p)، در سنین و پایه های تحصیلی مختلف (115/0=p) شیوع یکسانی داشت. نتایج نشان داد فراوانی اختلال پرخوری در بین دختران بیشتر است. بنابراین بین دو جنس (014/0=p)، در سنین و پایه های تحصیلی مختلف (003/0=p) در شیوع این اختلال ارتباط معناداری وجود داشت (05/0p<).

نتایج نشان داد اختلال خوردن در دانش آموزان دختر شیوع بیشتری دارد که ممکن است به دلیل گسترش فرهنگ غرب، الگوهای نامناسب تغدیه ای، عوامل نژادی و طبقه اجتماعی که فرد در آن قرار دارد، باشد که بررسی این عوامل در پژوهش های مشابه توصیه می شود.