تشخیص ژن های vanA، vanB، vanC با روش Multiplex-PCR در ایزوله های انتروکوکوس فکالیس و انتروکوکوس فسیوم در بیماران بستری

بعد از اولین شناسایی انتروکوک های مقاوم به ونکومایسین (Vancomycin Resistant Enterococci:VRE) در اواسط دهه 80 میلادی ایزوله های VRE به سرعت در سطح جهان شیوع یافته و یکی از مشکلات جدی در بیمارستان ها بخصوص در میان بیماران بستری شدند. از میان گونه های مختلف انتروکوک ها، انتروکوکوس فکالیس و انتروکوکوس فسیوم از علل مهم و مهلک بیماری های عفونی محسوب می شوند. ژن های vanA/B/C عامل مقاومت به ونکومایسین در انتروکوک ها هستند. هدف این تحقیق شناسایی ژن های vanA/B/C در ایزوله های جداشده از بیماران بستری در برخی از بیمارستان های تبریز بود.

درمجموع 120 ایزوله غیرتکراری انتروکوک، از بعضی از بیمارستان های تبریز جمع آوری گردیدند. ایزوله ها از نمونه های سواب رکتال و سایر نمونه های بیماران بستری جداشده و با آزمون های استاندارد میکروب شناسی تعیین گونه شدند. تعیین MIC ونکومایسین با روش ماکرودایلوشن براث، انجام شد. برای تشخیص ژن های vanA/B/C از Multiplex PCR با کاربردن سه سری پرایمر انجام گردید.

از تعداد 120 ایزوله، تعداد 105 ایزوله به عنوان انتروکوکوس فکالیس و تعداد 15 ایزوله به عنوان انتروکوکوس فسیوم شناسایی شدند از تعداد 120 ایزوله تعداد در تعداد 22 ایزوله (18.3%) به عنوان ایزوله های VRE شناسایی گردیدند. این ایزوله ها، تعداد 6 ایزوله از نمونه مدفوعی و 16 ایزوله از ادرار جدا شده بودند. با روش PCR، ژنوتیپ vanA در 10 انتروکوکوس فسیوم و در 2 انتروکوکوس فکالیس شناسایی شد. همچنین vanB در 5 انتروکوکوس فسیوم و در 5 انتروکوکوس فکالیس تشخیص داده شد. ژنوتیپ vanC در هیچ کدام از ایزوله ها شناسایی نشد.

مشابه نتایج ما، مطالعات انجام شده منطقه ای، کشوری و بین المللی نشان می دهد که ایزوله های VRE از نمونه های بیماران و از فلور طبیعی آن ها جدا می شوند. از طرف دیگر ژنوتیپ vanA شایع تر از vanB می باشد. تشخیص ایزوله های VRE در بیماران و افراد کلونیزه شده برای جلوگیری از گسترش این ایزوله ها اساسی می باشد.