اختلال عملکرد پلاکت در بیماران مبتلا به بیماری مرحله پایانی کلیه

اختلال عملکرد پلاکت یکی از عوامل عمده خونریزی در مبتلایان به بیماری مرحله انتهایی کلیه (ESRD) می باشد. این پژوهش بعضی از مقالات چاپ شده درباره تظاهرات آزمایشگاهی و کلینیکی، پاتوژنز و درمان اختلال عملکرد پلاکتی در این گروه را خلاصه نموده است.

برای جمع آوری اطلاعات، بررسی های زیادی در منابع متعدد همچون PubMed و Scopus با کلمات کلیدی شامل اختلال عملکرد پلاکت، خونریزی و ESRD انجام شد. مطالعه حاضر مقالات چاپ شده در زبان های انگلیسی و فارسی بصورت مقاله کامل را شامل می شود.

علل اختلال در عملکرد پلاکت در بیماران مرحله انتهایی کلیه چند عاملی بوده و شامل آنمی، تجمع توکسین های اورمی، اختلال عملکرد فاکتور ون ویلبرند، افزایش تولید پروستاسیکلین و نیتریک اکساید که مهار کننده های پلاکتی هستند می باشد. اگر چه در بیماران بدون خونریزی نیاز به درمان اختصاصی وجود ندارد، با این وجود اصلاح اختلال عملکرد پلاکت در بیمارانی که مبتلا به خونریزی فعال هستند و یا کاندید بیوپسی کلیه یا کبد می باشند، منطقی است. اقدامات درمانی شامل اصلاح آنمی، انجام دیالیز، تجویز دسموپرسین که باعث افزایش آزادسازی فاکتور 8 و مولتی مرهای فاکتور ون ویلبراند از سلول های اندوتلیال می شود، کرایوپرسیپتیت و استروژن کونژوگه می باشد.

خونریزی شدید ممکن است در بیماران اورمیک به دنبال آسیب و پروسیجرهای تهاجمی و غیرتهاجمی اتفاق بیافتد و بنابراین باید در این گروه درمان مناسب انجام شود.