مقایسه تاثیر رستوریشن های PFM با رستوریشن های All-Ceramic بر تجمع پلاک

روکش کردن دندان ها همراه با تغییرات در شاخص های پریودنتال می باشد. هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر رستوریشن های PFM با رستوریشن های All-Ceramic بر تجمع پلاک و التهاب لثه بود.
این مطالعه کارآزمایی بالینی به صورت قبل و بعد است و بر روی 102 دندان با روکش های PFM و یا All ceramic انجام شد. شاخص های پلاک (PI) و شاخص لثه ای (MGI) قبل و بعد از روکش اندازه گیری شد و داده ها توسط آزمون تحلیل کواریانس (ANCOVA) ارزیابی شدند.
در گروه PFM (قبل از روکش) میانگین شاخص لثه ای 48/0 ± 45/1 (MGI) و میانگین پلاک 38/0 ± 96/1 (PI) به دست آمد. در گروه PFM (6 ماه بعد از روکش) میانگین شاخص لثه ای 61/0 ± 82/1 (MGI) و میانگین پلاک 49/0 ± 22/1 (PI) به دست آمد. در گروه) (All-Ceramic) قبل از روکش) میانگین شاخص لثه ای 29/0 ± 25/1 (MGI) و میانگین پلاک (PI) 52/0 ± 22/1 به دست آمد. در گروه All-Ceramic (6 ماه بعد از روکش) میانگین شاخص لثه ای 50/0 ± 43/1 (MGI) و میانگین پلاک (PI) 516/0 ± 88/1 به دست آمد و آزمون آماری ANCOVA اختلاف دو گروه را از نظر شاخص لثه ای و پلاک معنی دار نشان داد (001/0 P<).
نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد وجود کراون All-Ceramic و PFM روی دندان ها به نحو معنی داری در بروز تظاهرات التهابی در لثه موثر است و این تظاهرات در رستوریشن های PFM نسبت به All-Ceramic به صورت معنی داری بیشتر اتفاق افتاد.