بررسی مقایسه ای تاثیر تجویز پیش داروهای زولپیدم و پرومتازین بر بی قراری، تسکین و اختلالات شناختی، قبل و بعد از عمل جراحی پیوند عروق کرونر قلب

کنترل بی قراری و آرامش و درد بیماران قبل و بعد از عمل بای پس عروق کرونر قلب مقوله ی حایز اهمیتی است؛ چرا که عدم کنترل درد و بی قراری، می تواند موجب عوارض شدید و حتی غیر قابل جبران شود. با توجه به این که مطالعه ای جهت مقایسه ی اثرات دو داروی زولپیدم و پرومتازین به عنوان پیش دارو در بی قراری، تسکین و اختلالات شناختی، قبل و بعد از عمل جراحی پیوند عروق کرونر قلب انجام نشده بود، مطالعه ی حاضر با هدف بررسی اثرات این دو دارو و مقایسه ی آن ها با یکدیگر انجام شد.
این مطالعه، یک مطالعه ی کارآزمایی بالینی دو سو کور بود که بر روی 85 نفر از بیماران تحت عمل بای پس عروق کرونر قلب با محدوده ی سنی 70-40 سال، انجام شد. افراد مورد مطالعه، در دو گروه دریافت کننده ی زولپیدم و گروه دریافت کننده ی پرومتازین تقسیم شدند. تغییرات همودینامیک، آنالیز خون شریانی، مقیاس تسکین و بی قراری (SAS یا Sedation-agitation scale) و نیز آزمون کشیدن ساعت (CDT یا Clock drawing test) قبل از عمل بای پس، در بخش مراقبت های ویژه و موقع ترخیص در دو گروه بررسی شد.
از نظر مقیاس تسکین و بی قراری در گروه زولپیدم بیماران آرامش بیشتری نسبت به گروه پرومتازین داشته اند و تفاوت از نظر مقیاس تسکین و بی قراری قبل از عمل در دو گروه معنی دار بود (019/0 = P). در آزمون کشیدن ساعت قبل از عمل، بیماران در گروه زولپیدم امتیاز بیشتری نسبت به گروه پرومتازین کسب کردند که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (043/0 = P).
بیمارانی که زولپیدم دریافت کردند، نسبت به گروه پرومتازین، قبل از عمل آرامش بیشتر داشتند و اختلال شناختی در آن ها کمتر بود.