بررسی تاثیر دوزهای متفاوت سولفات منیزیم بر تغییرات قلبی- عروقی به تحریک لارنگوسکوپی و لوله گذاری تراشه

لارنگوسکوپی و لوله گذاری تراشه منجر به اختلالات همودینامیک می شود. منیزیم به طور مستقیم، موجب اتساع عروق کرونر می شود و از آزاد شدن کاتکول آمین ها جلوگیری می کند. در نتیجه، عوارض قلبی- عروقی ناشی از لارنگوسکوپی و لوله گذاری تراشه را کاهش می دهد.
در این مطالعه، 120 بیمار کاندیدای عمل جراحی اکتیو در 4 گروه مورد مطالعه قرار گرفتند. گروه اول 30، گروه دوم 40، گروه سوم 50 میلی گرم بر کیلوگرم منیزیم سولفات و گروه چهارم (گروه شاهد) نرمال سالین با حجم مشابه دریافت کردند. وضعیت همودینامیک بیمار در زمان پایه، قبل از لارنگوسکوپی، 1، 3، 5 و 10 دقیقه بعد از لارنگوسکوپی ثبت شد. تغییرات قطعه ی ST و آریتمی، مدت زمان لارنگوسکوپی و مدت زمان اکتوباسیون نیز مورد ارزیابی قرار گرفت. 4 گروه از نظر عوارض لارنگوسکوپی، برادی کاردی، تاکی کاردی، هیپرتانسیون و هیپوتانسیون نیز مورد بررسی قرار گرفتند.
میانگین ضربان قلب در 3 گروه نسبت به گروه شاهد تفاوت معنی داری نداشت؛ اما در فشار خون سیستولی و دیاستولی و متوسط شریانی، این تفاوت معنی دار بود. عوارض لارنگوسکوپی در 3 گروه نسبت به گروه شاهد تفاوت معنی داری نداشت. در مدت زمان لارنگوسکوپی و مدت زمان اکتوباسیون نیز تفاوت معنی دار مشاهده نشد. آریتمی و تغییرات قطعه ی ST نیز مشاهده نشد.
تجویز دوزهای کمتر از 50 (30 و 40) میلی گرم بر کیلوگرم می تواند در کاهش عوارض قلبی– عروقی ناشی از لارنگوسکوپی و لوله گذاری تراشه موثر باشد.