یکپارچگی کسب و کار و فناوری اطلاعات

در دنیای پر تلاطم امروز، موفقیت سازمان ها در گرو جهت گیری همه بخش های سازمان در راستای مسیر راهبردی آن سازمان می باشد. آنچه در این بین از اهمیت ویژه ای برخوردار است مکمل بودن راهبرد کسب وکار سازمان با راهبرد فناوری اطلاعات آن می باشد. اگر این دو راهبرد در مسیرهای متفاوتی حرکت نمایند، خطر شکست کسب وکار سازمان افزایش می یابد. با توجه به سرمایه گذاری زیادی که امروزه سازمان های مختلف در زمینه فناوری اطلاعات انجام می دهند، آنچه برای آن ها بسیار مهم می باشد این است که فناوری اطلاعات بعنوان یک منبع راهبردی در جهت رسیدن به اهداف راهبردی آن ها مورد استفاده قرار گیرد.بررسی دیدگاه صاحب نظران مدیریت راهبردی نشان می دهد که هر یک از آنها از زاویه ی یکی از نگرش های علمی، کمی و فرآیندی به مدیریت راهبردی می پردازند. عده ای چارچوب مدیریت راهبردی را براساس الگوی «تصمیم گیری محدود» که در حوزه ی نگرش علمی قرار می گیرد، بیان می کنند(هانگر و ویلن 2001). عده ای مدیریت راهبردی را از زاویه ی «مدل های کمی» ارائه می کنند و عده ای دیگر نیز به مدیریت راهبردی از زوایه ی «نگرش فرآیندها» می نگرند(هریسون و کارون، 2001). در اکثر الگوهای مدیریت راهبردی، بررسی شرایط محیط خارجی و داخلی(نگرش اقتضایی) و تعامل بین عناصر سازمانی در جهت تطابق با محیط(نگرش سیستمی) مورد توجه قرار گرفته است.