هدف گذاری در الگوی تربیت پلیس کودکان و نوجوانان جمهوری اسلامی ایران

مقاله حاضر با هدف شناسایی هدف گذاری در الگوی تربیت پلیس کودکان و نوجوانان جمهوری اسلامی ایران طراحی شده است و اینکه این الگو دارای چه مولفه ها و شاخص هایی می باشدو به عبارت دیگر، پلیس کودکان و نوجوانان جمهوری اسلامی ایران چه اهدافی را باید دنبال کند.مروری بر پیشینه تحقیق داخلی و خارجی در ارتباط با موضوع تحقیق، همچون رمی زفسکی، الگوی منطقی– مفهومی وضع مطلوب نظام آموزشی سازمانی، رابرت واگن، پنی هاکت، سینگر، الگوی ایزو 10015 به این نتیجه منجر شد که در الگوهای مختلف نظام آموزشی کارکنان که توسط صاحب نظران فوق ارائه شده است، به نقش مهم هدف گذاری در نظام آموزشی کارکنان توجه شده است. روش شناسی تحقیق، روش تحقیق اکتشافی و از نوع پیمایشی بوده بنابراین فرضیه ای ارائه نشده است. نمونه گیری تحقیق از نوع غیراحتمالی و سهمیه ای متناسب می باشد. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 169 نفر محاسبه گردیده است. روش گردآوری اطلاعات، میدانی، تکمیل پرسشنامه به همراه مصاحبه بوده است. به منظور اعتباریابی تحقیق از شگرد تحلیل عاملی اکتشافی در نرم افزار spss تحلیل عاملی تاییدی lisrel در نرم افزار سود جسته ایم.با توجه به شاخص های برازندگی مدل نظیر CFI، GFI وNNFI،بالای 90 درصد نشان می دهد که این مدل معنادار می باشد و شاخص ها بیانگر چهار مولفه می باشند که به ترتیب در عوامل زیر دسته بندی گردیدند: عامل اول: رعایت استانداردهای بین المللی کنوانسیون حقوق کودک؛عامل دوم: تخصصی شدن خدمات پلیس نسبت به کودکان و نوجوانان؛ عامل سوم: پیشگیری از بزه دیدگی و بزه کاری کودکان و نوجوانان؛ عامل چهارم: تعامل با سازمان ها و نهادهای داخلی و بین المللی مرتبط با حقوق کودک.