مدیریت دانش در سازمان های پلیسی با تاکید بر امنیت اجتماعی

سازمان های پلیسی و امنیتی در هر کشوری از حساس ترین سازمان ها محسوب می شوند؛ زیرا فعالیت آنها زنجیره بسیار وسیعی از فعالیت های اقتصادی- اجتماعی از کلان ترین و استراتژیک ترین تا خردترین سطح در بر می گیرد. توسعه توریسم، کاهش حجم کار سازمان های قضایی، توسعه سرمایه گذاری خارجی و داخلی، احساس امنیت روانی آحاد جامعه و کاهش هزینه های مستقیم و غیر مستقیم ناامنی تنها بخش کوچکی از دستاوردهای پلیس است. از مهم ترین عوامل اثربخشی عملکرد پلیس در حوزه امنیت داشتن داده ها و اطلاعات متناسب و صحیح است که بتواند پلیس امنیت را به صورت هوشمندانه در انجام وظایفش یاری رساند. این مقاله با رویکردی مفهومی در صدد است تا ضمن بهره گیری از مطالعات مدیریت دانش در سایر سازمان ها و حوزه ها از یک سو و تحلیل شرح وظایف، ویژگی ها و اهداف خاص پلیس امنیت از سوی دیگر نقش مدیریت دانش را در این حوزه برجسته کند. تمرکز عمده مقاله بر توضیح فرایندهای مدیریت دانش (جذب و تولید، سازماندهی و ذخیره، تسهیم و توزیع، کاربرد و ارزیابی) و اصول کاربردی آن با در نظر گرفتن چالش های موجود فنی- اجتماعی بالقوه و بالفعل در پلیس امنیت است. نگاهی جامع به مدیریت دانش درسازمان های پلیسی موجب اثر بخشی وکارایی فعالیت های این حوزه خواهد شد.