واکاوی وردایی زمانی-مکانی رطوبت جوی ایران زمین طی بازه زمانی 2013-1979

برای این پژوهش از داده های ماهانه شبکه ای نم ویژه و نم نسبی مرکز اروپایی پیش بینی های میان مدت جوی طی بازه زمانی 1979/1 تا 2013/12 بهره گرفته شد. به کمک روش ناپارامتریک من کندال، معناداری روند مقادیر نم ویژه و نم نسبی برای هریک از یاخته های مکانی در 9 تراز مختلف جوی در سطح اطمینان 95 درصد آزموده شد. از تخمین زن شیب سن برای برآورد مقدار تغییرات کمک گرفته شد. یافته ها نشان داد اگرچه روند دو سنجه رطوبتی جو در کرانه های ساحلی دریاهای جنوب (خلیج فارس و دریای عمان) و جنوب غرب دریای خزر مثبت است، بر روی اغلب گستره ایران زمین از مقدار رطوبت جوی و نم نسبی کاسته شده است. به لحاظ مکانی، بیشترین مقدار تغییرات کاهشی در هر دو سنجه رطوبتی جو در گستره مکانی بین مدارهای 34 تا 36 درجه عرض شمالی ایران رخنمود داشته است. همچنین، نیمرخ عمودی روند بیان کننده آن است که در لایه پایین وردسپهر، مقادیر نم ویژه و نم نسبی پهنه ایران زمین بیشترین مقدار کاهشی را داشته است. سری زمانی استانداردشده میانگین پهنه ای بیان کننده آن است که به لحاظ زمانی از سال 1979 تا 1998، نا هنجاری مقادیر نم ویژه و نم نسبی جو مثبت بوده است؛ در حالی که از سال 1999 تا پایان دوره آماری، نا هنجاری دو سنجه رطوبتی منفی بوده است.