تاثیرات سیتوتوکسیک میرتازاپین بر لنفوسیت های خونی از طریق شمارش میتوتیک ایندکس، شاخص تقسیم هسته ایی و پرولیفراسیون ایندکس

میرتازاپین از جمله داروهای ضد افسرگی می باشد که به طور گسترده در سراسر جهان برای درمان افسردگی های ماژور مورد استفاده قرار می گیرد. میرتازاپین موجب افزایش سطح آدرنالین و سرتونین در مغز می شود. افزایش مصرف داروهای ضد افسردگی در سالهای اخیر ضرورت مطالعات بیشتر و اطمینان حاصل از این داروها را نشان می دهد. بنابراین هدف از این پژوهش مطالعه ی سیتوتوکسیسیته ی داروی میرتازاپین در لنفوسیت های خونی با استفاده از روش های شمارش میتوتیک ایندکس، شاخص تقسیم هسته ایی و پرولیفراسیون ایندکس می باشد.
در این پژوهش که بر لنفوسیت های خونی انسان (2 نفر آقا و 2 نفر خانم) انجام شد تاثیر سیتوتوکسیسیته ی میرتازاپین در تیمارهای 24 و 48 ساعته و در دوز های 10، 25، 40، 55 μg/ml بررسی شده و داده ها توسط آزمون تی مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
تیمارهای 24 و 48 ساعته ی میرتازاپین سبب کاهش میتوتیک ایندکس و شاخص تقسیم هسته ای شده است. همچنین، میرتازاپین موجب کاهش پرولیفراسیون ایندکس در تیمار های 24 و 48 ساعته شده و کاهش پرولیفراسیون در هر دو زمان تیمار با افزایش دوز رابطه ی مستقیم داشته است.
بر اساس نتایج این پژوهش میرتازاپین دارای اثرات سیتوتوکسیک در سلولهای انسانی است. بنابراین این دارو می تواند کاندید مناسبی در درمان سرطان باشد.