بررسی مشکلات حرفه ای و نگرش متقابل پزشکان و داروسازان به یکدیگر: یک بررسی مقدماتی در شهر مشهد

پیش ارتباط میان پزشکان و داروسازان برای دستیابی به سطوح بالای سلامت عمومی در درمان سرپایی اهمیت خاصی دارد. هردو گروه در روابط حرفه ای با یکدیگر مشکلاتی را تجربه می کنند و انتظارات مشخصی از یکدیگر دارند. هدف این مطالعه، بررسی مشکلات کاری متقابل بین این دو قشر از جامعه پزشکی است.
در این مطالعه پزشکان و داروسازانی که در مراکز خصوصی و دولتی در شهر مشهد مشغول به کار هستند به صورت تصادفی انتخاب شدند و داوطلبانه پرسش نامه هایی در اختیار آن ها قرار گرفت. در این پرسش نامه علاوه بر خصوصیات فردی، سوالاتی در مورد مهمترین مشکلات شغلی با طرف مقابل، مهمترین انتظارات و در نهایت بهترین راهکارها از نظر ایشان جهت حل این مشکلات، مطرح شده بود. این داده ها در نرم افزار آماری وارد و مورد تحلیل قرار گرفتند.
25 پزشک و 25 داروساز وارد مطالعه شدند. از میان پزشکان شرکت کننده در مطالعه 60% و در داروسازان 68% خانم بودند. میانگین سنی پزشکان 9.2 ± 38.1 و میانگین سنی داروسازان 10.8 ± 35.1 سال بود. فراوانترین مشکلات کاری مطرح شده ازسوی داروسازان در رابطه با پزشکان عبارت بودند از: ناخوانا بودن نسخ (92%)، عدم نگارش دوز و نحوه مصرف دارو (48%) و عدم مشاوره و عدم اعتماد به داروساز(36 %). شایعترین مشکلات مطرح شده توسط پزشکان در روابط کاری با داروسازان عبارت بودند از: فروش داروهای نیازمند نسخه بدون تجویز پزشک (80%)، زیرسوال بردن، دخالت علمی درکار پزشکان و بیان غلط بودن داروی تجویزشده توسط پزشک به بیمار (72%) و تحویل داروی اشتباه بجز داروی تجویزشده توسط پزشک (60%). هر دو گروه برای رفع این مشکلات بر لزوم برگزاری جلسات همفکری تاکید داشتند.
در مجموع به نظر می رسد، برای بهبود خدمات رسانی به بیماران لازم است همگرایی بیشتری بین داروسازان و پزشکان فراهم شود و خطاها و مشکلات کاری بین آنها به حداقل برسد.