بررسی اثر بخشی درمان نوروفیدبک بر پتانسیل های وابسته به رویداد در کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش فعالی

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان نوروفیدبک بر پتانسیل های وابسته به رویداد (ERP) در دو سطح رفتاری و فیزیولوژیکی در کودکان (7-12 ساله) مبتلا به اختلال کمبود توجه/ بیش فعالی (ADHD) می باشد.
در این پژوهش آزمودنی هایی (12 نفر گروه آزمایشی و 12 نفر گروه کنترل) که پس از ارزیابی های اولیه، بر طبق DSM-IV-TR تشخیص اختلال نقص توجه/ بیش فعالی گرفته اند، انتخاب شدند. برای کنترل متغیر هوش، پس از انجام آزمون وکسلر، کودکانی که بهره هوشی آنها در دامنه نرمال قرار دارد، انتخاب شدند. آزمودنی ها از نظر سن، هوشبهر و نیز همبودی با اختلالات دیگر تا حد امکان همسان سازی شدند. آزمودنی ها در دو مرحله با فاصله ی زمانی دو ماه (ابتدا و انتهای طرح) آزمون VCPT انجام دادند. از روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر (RMANOVA) برای بررسی تاثیر نوروفیدبک بر ERP، از روش آنکوا برای بررسی تاثیر نوروفیدبک بر ویژگی های رفتاری (خطای حذف، خطای ارتکاب و زمان واکنش) استفاده شد.
هیچ تفاوت معناداری بین دو گروه آزمایشی و کنترل در خطای حذف، خطای ارتکاب و زمان واکنش مشاهده نشد (0.05˃p). بین دو گروه آزمایشی و کنترل، بعد از دریافت نوروفیدبک، در آمپلیتود P300 نقاط Fz، F3 و F4 در محرک های GO و NOGO، تفاوت آماری معناداری وجود ندارند (0.05˃p). با این وجود، درمان نوروفیدبک در گروه آزمایشی، اندازه اثر متوسطی (0.06˃) در افزایش آمپلیتود مولفه P300 در هر سه نقطه Fz، F3 و F4، در محرک GO به وجود آورده است.