ارزیابی تراکم خاک مزارع نیشکر تحت حالت های مختلف کشت به کمک چگالی ظاهری، چگالی ظاهری نسبی و شاخص مخروط خاک

این پژوهش با هدف ارزیابی معضل تراکم خاک در مزارع شرکت توسعه نیشکر و صنایع جانبی اهواز انجام گرفت. نمونه های دست نخورده از کف جوی ها برای اندازه گیری درصد رطوبت (mc)و چگالی ظاهری (BD) خاک جمع آوری شد. با توجه به تغییر بافت در مزارع، برای بیان درجه فشردگی خاک های مختلف و مقایسه آنها با هم، علاوه بر چگالی ظاهری، چگالی ظاهری نسبی (RBD، نسبت چگالی ظاهری به چگالی ظاهری مرجع) نیز تعیین شد. تغییرات مقاومت مکانیکی (شاخص مخروط؛ CI) خاک نیز بررسی شد. نتایج نشان داد که اکثر مقادیر BD اندازه گیری شده در مزارع نیشکر، در محدوده «ریشه های اندک» (محدودیت زیاد) می باشد. با مقایسه مقادیر BD به دست آمده با حد بهینه (85/ 0) دیده شد که بیشتر مقادیر به دست آمده بیش از حد بهینه برای رشد ریشه گیاه بود که بیان گر فشردگی بیش از حد خاک های مزارع نیشکر می باشد. مقادیر CI در نیم رخ خاک ها نشان داد که در اکثر عمق ها مقادیر اندازه گیری شده در کف جوی ها از حدود محدود کننده (MPa 2) و بحرانی (MPa 3) برای رشد و نمو ریشه بیشتر می باشد. بنابراین، به منظور بهبود حاصلخیزی و کیفیت فیزیکی خاک، مدیریت تردد ماشین های برداشت نی در مزارع نیشکر، باید مورد بازنگری قرار گیرد.