بررسی قابلیت بقای سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی بر روی داربست های طبیعی به عنوان محیط رشد مناسب

هدف از این مطالعه ارزیابی کارایی دو داربست پلاسمای غنی شده از پلاکت (PRP)و فیبرین گلو در ایجاد محیط مناسب جهت رشد سلول های بنیادی مزانشیمی می باشد.
در این مطالعه، آماده سازی دو داربست PRP و فیبرین گلو انجام پذیرفت و سلول های بنیادی مزانشیمی از بافت چربی جداسازی شد. مزانشیمی بودن سلول ها با مارکرهای سطحی مزانشیمی به روش فلوسایتومتری بررسی شد. سپس، سلول های بنیادی تکثیر شده و در مرحله پاساژ سه به طور جداگانه بر روی این دو داربست کشت شد و پس از گذشت 48 ساعت از کشت سلول ها بر روی داربست ها، ارزیابی توانایی زنده ماندن سلول ها توسط تست MTT به عمل آمد.
آنالیز فلوسایتومتری نشان داد که سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از چربی، نشانگرهای سطحی CD44، CD90 و CD105 را بیان می کنند. همچنین، نتایج این مطالعه نشان داد که PRP فعال نسبت به فیبرین گلو می تواند محیط مناسب تری را به منظور توانایی بقا و تکثیر سلول های بنیادی مزانشیمی ایجاد نماید.
به نظر می رسد استفاده از داربست های مشتق شده از PRP می تواند به عنوان محافظی به منظور رشد سلول های بنیادی مزانشیمی برای توسعه استراتژی های کارا و جدید در مهندسی بافت و طب ترمیمی مورد استفاده قرار گیرد.