ارائه معادله ای جدید به منظور پیش بینی میزان جذب

هدف از این تحقیق، بررسی ریاضی تجمیع مدل های همدمای جذب در یک معادله 5 پارامتری است. این معادله می تواند همدماهای لانگمویر، فرندلیچ، هیل، ردلیچ- پترسون، سیپس، تات، کوبله- کوریگان، خان و رادکه-پرازنیتز را در قالب یک معادله بیان کند. معادله یادشده، به کمک نرم افزارهای تحلیلی عددی رایج، با داده های تجربی برازش شده و نتایج به دست آمده با مقادیر مربوط به شکل ناخطی سایر همدماها مقایسه شده است. برای یافتن بهترین همدما از جهت تطبیق بهتر با داده های تجربی، از روش های تحلیل خطا، همچون مجموع مربعات و ضریب همبستگی بهره گرفته شد. از میان داده های تجربی به کار رفته در این بررسی، بهترین نتایج مربوط به داده های آزمایش جذب آنیلین، فنل، متیلن آبی و کادمیم است؛ که نشان می دهد معادله یادشده، با داشتن کمترین مجموع مربعات خطا و بیشترین ضریب همبستگی، برای تطبیق نتایج تجربی معادله مناسبی است. نتایج به دست آمده افزایش تعداد پارامترهای یک معادله را در برازش بهتر داده های تجربی تایید می کند.