بررسی شیوع عفونت های قارچی در کودکان مبتلا به بدخیمی های خونی و تعیین حساسیت گونه های جدا شده به داروهای ضد قارچی

عفونت های قارچی از شایع ترین عوارض تهدید کننده حیات در بیماران مبتلا به بدخیمی های خونی می باشد. هدف از مطالعه حاضر، تعیین شیوع عفونت های قارچی در کودکان مبتلا به بدخیمی های خونی بستری در بیمارستان امیر شیراز و تعیین حساسیت گونه های قارچی جدا شده نسبت به داروهای ضد قارچی جهت پیشگیری (Prophylaxis) و درمان مناسب بود.
در ابتدای ورود بیماران به مطالعه، وضعیت کلونیزاسیون آنان بررسی گردید و نمونه های افراد مشکوک به بیماری های عفونی روی محیط کشت مخصوص قارچ شناسی کشت داده شد. جهت تعیین گونه در قارچ های رشته ای از لام مستقیم و در مورد مخمرها از آزمایش هایی همچون تشکیل لوله زایا استفاده شد و تخمیر قندها به روش API (Analytical profile index) انجام گرفت. برای تعیین حساسیت از روش Broth microdilution استفاده گردید.
8/46 درصد از کل بیماران (196 نفر) با انواع گونه های کاندیدا کلونیزه شده بودند. 14 بیمار (1/7 درصد) به کاندیدیازیس دهانی مبتلا بودند و گونه های عامل اصلی بیماری شامل «کاندیدا آلبیکنس، ک. تروپیکالیس و ک. کروزیی» بود. 10 بیمار عفونت قارچی اثبات شده Proven))، 13 بیمار عفونت محتمل قوی (Probable) و 13 بیمار عفونت محتمل ضعیف (Possible) داشتند (در مجموع 3/18 درصد). عامل اصلی بیماری، گونه های مختلف کاندیدا و قارچ های رشته ای مانند آسپرژیلوس، آلترناریا، فوزاریوم و موکور بودند.
با توجه به میزان شیوع بیماری های قارچی سیستمیک و مخاطی و الگوی حساسیت دارویی در قارچ های بیماری زای جدا شده از بیماران، پیشگیری و درمان بیماری های قارچی سیستمیک در این بیماران تسهیل می شود.