بررسی ترکیب های متفاوت نیتروژن و روی بر ذرت با استفاده از تجزیه علیت عملکرد و سرعت پر شدن دانه

این پژوهش به منظور ارزیابی روند اثرپذیری عملکرد دانه از اجزای آن، با ترکیب های متفاوت نیتروژن و روی، از طریق تجزیه علیت و ارزیابی روند سرعت پر شدن دانه در گیاه ذرت انجام شد و آزمایش به صورت فاکتوریل اسپلیت پلات و در قالب بلوک کامل تصادفی با سه تکرار، در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز، اجرا شد. ارقام مورد استفاده، شامل دورگ (هیبریدهای) 704 دیررس و 540 متوسط رس، در کرت های اصلی کاشته شده و کودهای نیتروژن و روی در کرت های فرعی اعمال شدند. براساس نتایج تجزیه علیت در ترکیب های تیماری دارای بیشینه عملکرد دانه، در تیمار اول، 120کیلوگرم در هکتار نیتروژن و 15کیلوگرم در هکتار روی، وزن هزاردانه بیشترین تاثیر مستقیم و مثبت را بر عملکرد دانه داشت (96/0). همچنین در دو تیمار دیگر، 400کیلوگرم در هکتار نیتروژن بدون روی و260کیلوگرم در هکتار نیتروژن و 30کیلوگرم در هکتار روی، تاثیر شمار ردیف دانه بر عملکرد بالاترین تاثیر را داشت (003/1) و (341/0) که درنتیجه بالاترین تاثیرپذیری را از تیمارهای کودی نیتروژن و روی داشته اند. افزون بر این از بین ترکیب های مختلف کودی، تیمار 120 کیلوگرم کود نیتروژن و 15 کیلوگرم کود روی درهکتار، بیشترین سرعت پر شدن دانه را به میزان 19/3 گرم در مترمربع در روز ایجاد کرد. به طورکلی در این پژوهش، اثرپذیری عملکرد دانه ذرت، از تیمارهای ترکیبی نیتروژن و روی، با ارزیابی تجزیه علیت و بررسی سرعت پر شدن دانه ها در سطح مزرعه به طور کامل مشهود بوده، که این آزمون می تواند راهگشای دیگر تجزیه و تحلیل های کارایی عناصر غذایی در کشتزارها در آینده باشد.