یکپارچگی اجتماعی و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت سالمندان مراجعه کننده به مراکز درمانی شهرستان سبزوار در سال 1390

سالمندی دوره ای از زندگی است که طی آن سالمندان در معرض تهدیدات بالقوه ای قرار می گیرند. این عوامل می تواند به افت کیفیت زندگی در سالمندان منجر شود.یکی از مواردی که می تواند بر روی سلامت تاثیرگذار باشد یکپارچگی اجتماعی است. هدف مطالعه حاضر بررسی رابطه یکپارچگی اجتماعی بر روی کیفیت زندگی مرتبط با سلامت سالمندان شهرستان سبزوار طراحی گردید.
این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی می باشد.جامعه آماری پژوهش شامل تمام سالمندان مراجعه کننده به دو مرکز اصلی درمانی شهرستان سبزوار(واسعی- امداد) می باشد که از میان آنها تعداد 135 نفر به روش روش نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم انتخاب گردیدند. ابزار های پژوهش، شامل پرسش نامه کیفیت زندگی مرتبط با سلامت SF-36، پرسش نامه محقق ساخته یکپارچگی اجتماعی و چک لیست اطلاعات دموگرافیک بود. اطلاعات کسب شده با استفاده از روش های آماری توصیفی و همبستگی پیرسون و اسپیرمن، رگرسیون خطی و Tمستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. سطح معنی داری 05/0 در نظر گرفته شد.
نمره کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در بعد سلامت جسمی 65/2 ±87/10 و در بعد سلامت روانی 96/2± 14/11 بود. میانگین نمره یکپارچگی اجتماعی به ترتیب در مردان و زنان سالمند 4/9± 26/33 و 6/9 ± 46/27 بود. در مقایسه تفاوت میانگین نمرات یکپارچگی اجتماعی بین دو جنس، یافته ها نشاندهنده تفاوت معنی داری می باشد(p=0/000). بین یکپارچگی اجتماعی و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت همبستگی مثبت و معناداری وجود داشت. (001/0 p=. 73/0r=).
با توجه به همبستگی مثبت رابطه بین یکپارچگی اجتماعی با ابعاد کیفیت زندگی مرتبط با سلامت سالمندان، سیاستگذاران می توانند با انجام مداخلاتی در زمینه یکپارچگی اجتماعی موجب ارتقا کیفیت زندگی سالمندان شوند.