بررسی پیش بینی کننده های اضافه وزن و چاقی در کودکان بدو ورود به دبستانهای شهر رشت

اضافه وزن و چاقی یکی از مشکلات مربوط به سلامتی است که شیوع آن در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه رو به افزایش بوده و به صورت یک معضل بهداشتی درآمده است.
هدف از این مطالعه تعیین پیش بینی کننده های اضافه وزن و چاقی درکودکان بدو ورود به دبستانهای شهر رشت می باشد.
این پژوهش یک مطالعه مقطعی از نوع توصیفی تحلیلی است که بر روی 426 کودک سن 7-6 ساله شهر رشت، شرکت کننده در طرح ملی سنجش سلامت کودکان بدو ورود به مدرسه انجام شده است. نمونه گیری به روش طبقه بندی تصادفی، از دو ناحیه آموزش و پرورش شهر رشت انجام شده است. ابزار گردآوری داده ها٬ پرسشنامه محقق ساخته جهت تعیین عوامل مرتبط با اضافه وزن و چاقی کودکان و مشخصات دموگرافیک واحدهای مورد پژوهش بود. داده ها با کمک آزمون تی مستقل و آنالیز واریانس و آزمون ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شد.
در این مطالعه 6/8 درصد کودکان پسر و 14 درصد کودکان دختر دارای اضافه وزن و 19 درصد کودکان پسر و 3/15 درصد کودکان دختر چاق بودند. اضافه وزن و چاقی کودک با سابقه چاقی خانوادگی(001/0 P<)، نمایه توده بدنی مادر(02/0P<)، میزان مصرف غذا در مقایسه با افراد همسن (001/0 P<) و میزان ساعات فعالیت بدنی کودک (02/0 P<) دارای ارتباط آماری معنی دار بود.
بین سابقه چاقی خانوادگی، نمایه توده بدنی مادر، نظر والدین در مورد خوردن کودک در مقایسه با همسالان و ساعات فعالیت بدنی کودک با اضافه وزن وچاقی کودکان بدو ورود به مدرسه ارتباط وجود دارد. به نظر می رسد لازم است هم به والدین و هم کودکان در مورد پیشگیری از چاقی آموزشهایی داده شود.