پیش بینی کننده های مدت اقامت بیمار در بیمارستان

استفاده بهینه از منابع در دسترس، یکی از چالش های مدیران همه بیمارستان ها می باشد. یکی از راه حل های پیشنهادی برای حل این مشکل، کاهش متوسط مدت اقامت در بیمارستان است. هدف این مطالعه شناسایی عوامل تاثیرگذار بر طولانی شدن مدت اقامت بیماران است.

مطالعه حاضر، بصورت مقطعی بر روی پرونده 370 بیمار بستری در بیمارستان سینا وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران که به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند، انجام شد. داده های مورد نیاز بوسیله چک لیست از پیش طراحی شده گردآوری و با استفاده از نرم افزار آماری STATA تحلیل شد.

میانه مدت اقامت در بیماران مورد مطالعه 4 روز بود. کمترین مدت اقامت یک و بیشترین آن 60 روز بود. از بین متغیرهای بررسی شده ارتباط بین سن (04/0p=)، شغل (03/0p=)، علت بستری (04/0p=)، بخش بستری (03/0p=) و وضعیت ترخیص بیمار (04/0p=) با مدت اقامت بیماران از لحاظ آماری معنی دار بود. در گروه های سنی، بالاترین نسبت شانس (09/2OR=) مربوط به گروه سنی 79-60 سال بود. از نظر وضعیت ترخیص، بیشترین نسبت شانس (8/1OR=) مربوط به پیگیری مجدد است.

به منظور مدیریت بهتر این شاخص عملکردی، ارائه دهندگان بایستی عوامل تاثیرگذار بر این شاخص را شناسایی نموده و در زمینه موارد قابل کنترل شناسایی شده اقدامات اصولی را در جهت استفاده بیشتر از هر تخت بیمارستانی به عمل آورند.