اثر منابع مختلف چربی جیره و جنس بر عملکرد و چگونگی بیان ژن گیرنده متاثر از تکثیرکننده های پروکسیزومی نوع گاما (PPARγ) در جوجه های گوشتی

این آزمایش به منظور بررسی اثر منابع و سطوح مختلف چربی (روغن سویا، روغن قنادی و روغن کشتارگاه در سطوح صفر، دو و چهار درصد) جیره جوجه های گوشتی و همچنین جنسیت پرنده بر عملکرد و بیان ژن گیرنده متاثر از تکثیر کننده های پروکسیزومی نوع گاما (PPARγ)انجام شد. PPARγ به عنوان اصلی ترین تنظیم کننده میزان ذخیره بافت چربی و مهم ترین عامل در روند تمایز این بافت است. پارامترهای عملکرد در پایان هر هفته دوره پرورش اندازه گیری گردید و بافت چربی محوطه بطنی در پایان هفته هفتم جمع آوری شد و در دمای 80- درجه سانتی گراد نگهداری گردید. RNA سلول توسط محلول تجاری RNX جدا گردید و چگونگی تفاوت بیان در ژن گیرنده متاثر از تکثیر کننده های پروکسیزومی نوع گاما به کمک فرایند Semi-quantitative reverse transcription PCR در مقایسه با GAPDH بررسی شد. نتایج نشان داد که میزان اضافه وزن بدن و خوراک مصرفی تحت تاثیر نوع و سطح چربی مصرفی قرار نگرفت اما جنس پرنده در سراسر دوره پرورش بر روی این پارامترها اثر گذاشت (0001/0 > p). طبق نتایج این آزمایش بیشترین میزان بیان ژن PPARγ در بافت چربی بطنی جوجه هایی وجود داشت که از جیره حاوی روغن سویا و روغن کشتارگاه (که غنی از اسیدهای چرب بلند زنجیر و اسیدهای چرب 18:3 هستند) تغذیه می شدند. جنسیت پرنده نیز از طریق هورمون های جنسی، بر میزان بیان این ژن موثر بود به طوری که بیان این ژن در جنس ماده بیشتر از جنس نر بود. از این آزمایش می توان نتیجه گرفت که نوع چربی جیره از طریق پروفیل اسیدهای چرب و جنسیت پرنده بواسطه هورمون های جنسی، بیان ژن PPARγ را به عنوان کلیدی ترین ژن کنترل کننده میزان ذخیره چربی، تحت تاثیر قرار می دهد.