ارزیابی روش های برآورد رسوب منحنی سنجه در مواقع سیلابی، مطالعه موردی: حوزه گلینک، استان البرز

رسوب معلق یکی از بزرگ ترین منابع آلوده کننده غیرنقطه ای و عامل اصلی تخریب کیفیت آب های سطحی است. به طور کلی روش های هیدرولیکی و آماری زیادی برای برآورد بار معلق وجود دارد. مدل های هیدرولیکی انتقال رسوب نمی توانند بار معلق رسوب را پیش بینی کنند؛ اما مدل های منحنی سنجه (روش های آماری)، معمول ترین روش های هیدرولوژیکی برآورد بار معلق هستند که مکرر مورد استفاده قرار می گیرند. هدف از انجام این تحقیق، تعیین کارایی روش های هیدرولوژیکی متداول برآورد بار معلق رودخانه های سیلابی و همچنین انتخاب بهترین روش برآورد رسوب است که در دوره آماری 1350 تا1390 در ایستگاه هیدرومتری گلینک حوزه آبخیز طالقان انجام پذیرفت. در این راستا چهار روش منحنی سنجه شامل یک خطی، دوخطی و روش حدواسط دسته ها و روش فائو، با استفاده از پنج معیار RMSE، MAE، R2، انحراف معیار و نش ساتکلیف با یکدیگر مقایسه شدند. نتایج نشان داد روش حد وسط دسته ها با MAE برابر با 6583 تن در روز، ضریب تبیین 71 درصد، RMSE برابر با 6751 تن در روز و ضریب نش- ساتکلیف 57/ 0 نسبت به روش های دیگر از دقت و صحت بیشتری برخوردار است. همچنین تغییر در داده های مورد استفاده در روش های هیدرولوژیکی، روش بهینه را تغییر می دهد. بالا رفتن دبی لحظه ای رودخانه نیز باعث افزایش خطای مدل های منحنی سنجه افزایش می شود.