اثربخشی آموزش تاب آوری بر کاهش علایم اضطراب نوجوانان مبتلا به بیماری قلبی

اختلال اضطراب یکی از شایع ترین اختلالات روان پزشکی در میان بیماران قلبی است. با توجه به عوارض جانبی دارودرمانی، به کارگیری درمان های غیردارویی ضروری به نظر می رسد. هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی آموزش تاب آوری بر کاهش علایم اضطراب نوجوانان مبتلا به بیماری مادرزادی قلبی بود.
طرح این پژوهش نیمه تجربی و از نوع پیش آزمون - پس آزمون - پیگیری با گروه کنترل بوده است. نمونه این پژوهش 20 نفر (16 پسر و 4 دختر) از بیماران مراجعه کننده به بیمارستان امام علی (ع) شهر کرمانشاه بودند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه قرار داده شدند. بیماران پرسش نامه ی اضطراب بک (Beck) را قبل از شروع مداخله و بعد از اتمام مداخله در دو نوبت پس آزمون و پیگیری تکمیل کردند. داده ها با استفاده از SPSS نسخه 19 و روش آماری کوواریانس تحلیل شدند. شرکت کنندگان به مدت 12 جلسه تحت آموزش قرار گرفتند.
تفاوت معنادار نمرات در پس آزمون نسبت به پیش آزمون در گروه آزمایش (001/0P <)، کاهش معناداری را نشان داد. نتایج آزمون پیگیری (393/0P <) تفاوت معناداری را در پس آزمون و پیگیری نشان نداد.
آموزش تاب آوری اثر معناداری بر کاهش علایم اضطراب داشته است و پیگیری سه ماهه موید همین یافته است، بنابراین جهت کاهش اضطراب نوجوانان مبتلا به بیماری قلبی می توان از آموزش تاب آوری استفاده کرد.