سنجش توزیع فضایی شاخص های توسعه در مناطق روستایی با استفاده از تکنیک Preston

ایجاد توازن و هماهنگی در بین مناطق مختلف جغرافیایی از نظر برخورداری از امکانات و خدمات، از مصادیق بارز توسعه یافتگی به شمار می رود. برای ایجاد این توازن و تعادل و به منظور شکل دادن فضاهای مناسب و همگون، بحث برنامه ریزی منطقه ای مطرح شده که اولین گام در برنامه ریزی منطقه ای، شناخت نابرابری های اقتصادی - اجتماعی و فرهنگی نواحی مختلف می باشد. هدف از انجام این تحقیق، شناسایی ابعاد توسعه در شهرستان های استان اصفهان می باشد. روش تحقیق ترکیبی از روش های توصیفی، تحلیلی است. 44 شاخص مورد بررسی در این مطالعه در 5 بخش زیربنایی، بهداشتی، ارتباطی، خدماتی و آموزشی قرار گرفته اندکه از نتایج سرشماری نفوس و مسکن 1385 استخراج گردیدند. تکنیک آماری Preston از روش های اصلی به کار برده شده در این تحقیق می باشد.
نتایج تحقیق حاکی از آن است که شکاف و نابرابری بین شهرستان ها در شاخص های 44 گانه بسیار عمیق است و نسبت آن تا 28 برابر می رسد. همچنین بیشترین بهره مندی شهرستان ها از شاخص های بررسی شده، مربوط به شهرستان اصفهان با ضریب 13/ 901 برای شاخص مرکزیت و محروم ترین شهرستان، خمینی شهر با ضریب 33/ 31 برای شاخص مرکزیت است.