بررسی تاثیر مقادیر مختلف کیتوزان بر شاخص های رشد و تغذیه در ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)

تعداد 900 قطعه ماهی با میانگین وزنی 25 گرم از یکی از مزارع پرورش ماهی شهرستان ارومیه تهیه و پس از گذراندن دو هفته دوره سازش با شرایط محیط آزمایش به طور تصادفی در چهار تیمار تقسیم شده و با سطوح 0 (گروه شاهد)، 2/5، 5 و 10 گرم کیتوزان در هر کیلوگرم غذا و به مدت هشت هفته مورد تغذیه قرار گرفتند و سپس ماهیان تمام تیمارها به مدت سه هفته با جیره فاقد کیتوزان تغذیه شدند. در طول دوره تحقیق هر دو هفته یکبار و نیز در پایان هفته یازدهم (پایان آزمایش) زیست سنجی ماهیان انجام گرفته و شاخص های رشد و تغذیه نظیر میانگین وزن، طول کل، ضریب تبدیل غذایی، ضریب رشد ویژه، ضریب چاقی و رشد روزانه محاسبه گردید و داده ها با نرم افزار آماری (ver. 20) SPSS (p<0.05) آنالیز شدند. در پایان دوره تحقیق نتایج نشان دهنده عدم تاثیر مثبت کیتوزان بر شاخص های رشد و تغذیه قزل آلای رنگین کمان می باشد. همچنین نتایج نشان می دهد مقدار 10 گرم کیتوزان در کیلوگرم غذا، با نامطلوبترین تاثیر روی شاخص های میانگین وزن کل، طول کل، ضریب تبدیل غذایی و ضریب رشد ویژه به طور معنی داری نسبت به گروه شاهد و تیمار سوم (5 گرم کیتوزان در کیلوگرم غذا)، باعث مهار و ممانعت از بهبود شاخص های یاد شده در این ماهی می شود.