تغییرات اسمولاریته، کورتیزول و هورمون های تیروئیدی (T3، T4) ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) در پاسخ به سطوح مختلف شوری

در تحقیق حاضر اثرات شوری آب بر عملکرد رشد و تغذیه و فاکتورهای بیوشیمیایی خون ماهیان قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) پیش پرواری با وزن اولیه 11/4±22/93 گرم به مدت 60 روز بررسی شد. پس از 10 روز سازگاری به شوری آب، 450 قطعه ماهی در قالب یک طرح کاملا تصادفی در 5 تیمار و 3 تکرار توزیع شدند. شاخص های رشد، تغذیه و برخی فاکتورهای بیوشیمیایی خون، قبل از مرحله سازش پذیری به آب شور و 1، 10، 25 و 50 روز پس از معرفی به شوری های مختلف (صفر، 40،30،20،10 گرم در لیتر) مورد بررسی قرار گرفت. براساس نتایج حاصل از این تحقیق با افزایش میزان شوری آب تا 20 گرم در لیتر شاخص های رشد و تغذیه شامل میزان رشد روزانه، ضریب رشد ویژه و بازده تبدیل غذا به صورت معنی داری کاهش یافت (0/05>P) و شوری های بالاتر (30 و 40 گرم در لیتر) به تلفات دسته جمعی منجر شد. در طول آزمایش، فاکتورهای بیوشیمیایی خون شامل اسمولاریته، کورتیزول، کلرینیتی، گلوکز، تری یدو تیرونین و تیروکسین خون با افزایش میزان شوری به صورت معنی داری افزایش یافت (0/05>P). به طور کلی، نتایج به دست آمده نشان می دهد که ماهی قزل آلا رنگین کمان با وزن اولیه 90 گرم می تواند، در آب هایی با شوری حدود 20 گرم در لیتر به صورت موفقیت آمیز پرورش یابد، اگرچه میزان رشد در این شرایط کمتر از آب شیرین است.