تاثیر روش های مختلف آماده سازی سطحی بر استحکام خمشی و ضریب کشسانی پستهای تقویت شده با فایبر

هدف از این مطالعه ارزیابی تاثیر آماده سازی های سطحی مختلف دو نوع پست گلاس فایبر وکوارتز فایبر براستحکام خمشی و ضریب الاستیسیتی آنها بوده است.
در این مطالعه تجربی-آزمایشگاهی 80 پست تقویت شده با فایبر، 40 عدد DT-Light (کوارتز فایبر) و 40 عدد White-Post-DC (گلاس فایبر) تهیه و بطور تصادفی و با توجه به نوع آماده سازی سطحی به چهار گروه ده تایی تقسیم شدند، گروه 1: بدون آماده سازی سطحی (کنترل)، گروه 2: لیزر، گروه 3: هواسایی، گروه 4: هیدروژن پروکساید 10 درصد.جهت ارزیابی استحکام خمشی و ضریب الاستیسیتی، تست خمشی سه نقطه ای در مرکز تحقیقاتی پروفسور ترابی نژاد دانشکده دندانپزشکی اصفهان انجام وحداکثر نیروی شکست ثبت گردید. مقدار استحکام خمشی و ضریب الاستیسیتی درخمش با استفاده از فرمول محاسبه شد. از آنالیز واریانس یکطرفه، آزمون توکی و T-Testجهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده گردید.
قبل از آماده سازی سطحی، استحکام خمشی و ضریب الاستیسیتی پستهای کوارتز فایبر مشخصا بالاتر از گلاس فایبر بود. اختلاف آماری معنی داری در استحکام خمشی و ضریب الاستیسیتی، بین گروه های مختلفWhite-Post-DC و گروه کنترل دیده نشد. به ترتیب (16/ 0=P) و (15/ 0= P) اما پستهای DT-Light در میزان استحکام خمشی و ضریب الاستیسیتی تفاوت معنی داری تنها بین گروه هواسایی شده وکنترل نشان دادند. به ترتیب (02/ 0=P) و (002/ 0= P) به نظر می رسد که آماده سازی سطحی پستهای گلاس و کوارتز فایبر با لیزر و هیدروژن پروکساید 10% تاثیری بر استحکام خمشی و ضریب کشسانی آنها ندارد