تلفیق پتانسیل های برانگیخته مغزی و سیگنال های محیطی به منظور بهبود کیفیت سامانه های تشخیص فریب

از آنجا که پیش بینی می شد تلفیق دو روش ثبت دادگان کلاسیک و مغزی در چرخه تشخیص دانش فرد خطاکار می تواند منجر به افزایش صحت عملکرد سامانه دروغ سنجی در مقایسه با عملکرد جداگانه هر کدام از این روش ها شود، در این پژوهش، با بهره گیری از دانش موجود در هر دو حوزه، سعی به بررسی فرضیه بالا شده است. در این راستا ابتدا فاصله زمانی ارائه تحریک ها (ISI) و نیز نحوه چینش آنها، به گونه ای تنظیم شده است که امکان ثبت هم زمان مولفه P300 از پتانسیل های وابسته به رخداد مغزی و سیگنال های محیطی را فراهم نماید؛ همچنین سناریوی مناسبی از جرم ساختگی طراحی شده تا هم دربردارنده اطلاعات شناختی جرم و هم مبتنی بر اضطراب ناشی از دروغ باشد.
پس از ثبت دادگان از 32 شرکت کننده، به استخراج ویژگی از سیگنال های پتانسیل برانگیخته مغزی و SCR (به عنوان یکی از مهم ترین سیگنال های محیطی) سوژه ها پرداخته شد؛ سپس با انتخاب ویژگی توسط الگوریتم ژنتیک و استفاده از طبقه بند LDA، درصد صحت های تشخیصی 67/ 76%، 33 /73% و 80% به ترتیب برای ویژگی های حاصل از دادگان مغزی، SCR و تلفیقی حاصل شدند؛ صحت های حاصل در وهله نخست بیان گر کیفیت مناسب سناریو و پروتکل طراحی شده در تحریک و ثبت هم زمان هر دو دسته سیگنال بوده و همچنین بیان گر بهبود نتایج طبقه بندی با استفاده از دادگان تلفیقی در مقایسه با دادگان جداگانه هستند.