نیازهای ورزشی در مراکز آموزش نظامی از دیدگاه سربازان و تبیین نگرش آنان

تقویت، توسعه علمی و عملی آمادگی جسمانی نیروهای مسلح که رابطه مستقیم با توان رزمی این نیروها دارد، از ضرورت های تربیت بدنی نیروی های مسلح به شمار می آید. پژوهش حاضر با هدف توصیف وضعیت نگرش و نیازهای ورزشی در مراکز آموزش نظامی نزاجا از دیدگاه سربازان انجام گرفت. روش تحقیق این پژوهش از نوع توصیفی و به لحاظ هدف، کاربردی بوده که به صورت میدانی اجرا گردید. جامعه آماری این پژوهش را کلیه سربازان آموزشی مراکز آموزش هفت گانه رزم مقدماتی وظیفه نزاجا تشکیل دادند که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ایمرحله ای، تعداد 510 نفر به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته ای مشتمل بر دو عامل «نگرش نسبت به فعالیت ورزشی و نیازسنجی فعالیت های ورزشی» بوده که بر اساس طیف پنج ارزشی لیکرت تنظیم گردید. روایی محتوایی پرسشنامه از طریق مراجعه به نظر نخبگان دانشگاهی و مدیران ورزشی مراکز آموزش نظامی مورد بررسی و پایایی آن از طریق محاسبه آلفای کرونباخ (92/0=) بدست آمد. همچنین برای بررسی روایی سازه از تحلیل عاملی اکتشافی استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد، نگرش سربازان آموزشی نسبت به فعالیت های ورزشی(60/0± 32/4) مطلوب و به ترتیب ورزش های اختیاری(تخصصی)، همگانی(تفریحی)، توپی، نظامی، اجباری و رزمی را به عنوان ورزش های مناسب و ضروری این دوران انتخاب نمودند؛ بنابراین ارزیابی کلی نشان می دهد، نگرش سربازان به فعالیت های ورزشی در این دوران مطلوب و علایق و نیازهای آنان به سمت ورزش های نشاط آور و پرهیجان و به دور از سختگیری های خاص محیط نظامی است.