تجزیه ارتباطی برخی صفات فیزیولوژیک در گردو ی ایرانی تحت تنش خشکی با استفاده از نشانگرهایSSR

چوب مرغوب و میوه عالی گردو از لحاظ اقتصادی دارای ارزش زیادی است، به طوری که از گذشته تا امروز به شدت ازآن بهره برداری شده و در قانون حفاظت از جنگل ها و مراتع، به عنوان گونه حفاظت شده معرفی شده است. عملکرد گونه های جنس گردو، به ویژه Juglans regia در سال های مرطوب افزایش و در سال های خشک کاهش می یابد. از این رو توجه به شاخص های فیزیولوژیکی و مورفولوژیکی و شناسایی نواحی ژنومی دخیل در مقاومت به خشکی به منظور انتخاب ارقام مقاوم از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این تحقیق به منظور ارزیابی تنوع ژنتیکی دانهال های گردو و شناسایی نشانگرهای مرتبط با صفات فیزیولوژیکی و مورفولوژیکی در شرایط نرمال و بعد از تنش خشکی از نشانگرهای SSR استفاده شد. ده مکان SSR در مجموع 53 آلل را تولید کردند. همه مکان های SSR مورد مطالعه انحراف معنی داری (p≤0.01) از تعادل هاردی- واینبرگ نشان دادند. دندروگرام حاصل از روش Neighbour-Joining، 62 دانهال گردو را در چهار گروه اصلی قرار داد. بررسی ساختار جمعیت با نرم افزار Structure 2.3.1، دو زیرجمعیت احتمالی (2k=) را شناسایی کرد. نتایج تجزیه ارتباط به روش MLM نشان داد که در شرایط نرمال مکان های WGA9 و WGA69 با صفات رسانایی روزنه، تعرق، فتوسنتز و تعداد برگ سبز سالم ارتباط دارند. در شرایط تنش، ارتباط معنی داری بین مکان WGA1 و صفت غلظت CO2 اتاقک زیر روزنه وجود داشت که این مکان 75/0 از تغییرات مربوط به این صفت را توجیه می کرد. نتایج این تحقیق در برنامه های اصلاح گردو به منظور شناسایی ارقام مقاوم به خشکی کاربرد دارد.