مقایسه رفتارهای تغذیه ای و شاخص توده بدنی بیماران مبتلا به کبد چرب غیر الکلی با بیماران غیر مبتلا

شیوع کبد چرب غیر الکلی و عوارض ناشی از آن در بزرگسالان در حال افزایش است. عادات تغذیه ای و به تبع آن چاقی، از عوامل خطر اصلی ابتلا به این بیماری هستند. این مطالعه با هدف مقایسه رفتارهای تغذیه ای و شاخص توده بدنی دو گروه افراد مبتلا و غیر مبتلا به کبد چرب غیر الکلی در تهران انجام شد.
روش و این مطالعه مورد شاهدی با مشارکت 170 در دو گروه مراجعه کننده 20 تا 55 ساله به بخش سونوگرافی بیمارستان طالقانی تهران با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انجام شد. با استفاده از تکمیل پرسشنامه از طریق مصاحبه نظام مند با افراد، ویژگی های دموگرافیک و اجتماعی، علت مراجعه و عادات غذایی آنان ارزیابی شد. اندازه گیری های آنتروپومتریک و سونوگرافی کبد نیز انجام شد. داده ها پس از جمع آوری، با استفاده از روش های آماری توصیفی برای تحلیل داده های توصیفی، آزمونt برای مقایسه میانگین ها در دوگروه و آزمون کای دو برای تعیین رابطه بین متغیرها تحلیل شد. سطح معنی داری آزمون ها کمتر یا مساوی 05/ 0 در نظر گرفته شد.
گروه مبتلایان، به طور معنی داری بیشتر از غیر مبتلایان، لبنیات پرچرب مصرف می کردند (42% در مقابل 23%) (P=0.013). میانگین (انحراف معیار) مصرف هفتگی میوه در گروه مبتلا به طور معنی داری بالاتر از غیر مبتلایان بود (7/ 6) 6/ 11در مقابل (5/5) 2/ 8 واحد (P= 0.001). میانگین (انحراف معیار) شاخص توده بدنی مبتلایان بیشتر از گروه غیر مبتلا بود. به ترتیب (6/6) 8/ 32 در مقابل (3) 4/ 24 (P<0.001). بر خلاف انتظار میانگین (انحراف معیار) مصرف هفتگی غذاهای فوری درگروه غیر مبتلا به کبد چرب (9/ 0) 8/0 دو برابر مبتلایان (8/ 0) 4/ 0 بود (P= 0.012).
شیوع چاقی و برخی عادات تغذیه ای ناسالم در مبتلایان به کبد چرب و افراد در معرض خطر، نیازمند طراحی و اجرای مداخلات آموزشی جهت افزایش آگاهی و بهبود نگرش افراد برای اتخاذ رفتارهای تغذیه ای سالم آنان است.