بررسی ویژگی های عاطفی - روانی و هوش هیجانی افراد مبتلا به رفتارهای خودآسیب رسان و افراد عادی

هدف از انجام این پژوهش بررسی مقایسه ویژگی های عاطفی _ روانی و هوش هیجانی افراد با رفتار خودکشی ناموفق و افراد عادی است. با عنایت به این که همه افراد ممکن است در زندگی خود بارها شکست و ناامیدی را تجربه کنند اما افراد در برخورد با مشکلات به شیوه یکسان عمل نمی کنند و براساس نوع و تیپ شخصیتی و هوش، راهبردهای مقابله ای خود با مشکلات مقابله می نمایند. لذا این سوال مطرح می شود که چه افرادی با چه ویژگی های شخصیتی می توانند در مقابله با مشکلات موفق عمل کنند و بالعکس. از آنجا که میزان هوش هیجانی و مقیاس های آن در ارتباط مستقیم با ویژگی های خلقی و روانی– عاطفی افراد قرار دارد و این ویژگی ها نیز در ارتباط مستقیم با خودکشی در افراد است، لذا بررسی موارد مذکور به منظور پیشگیری از خودکشی ضروری می نماید. روش تحقیقی که به منظور تحلیل داده های این پژوهش به کار رفته است روش علی- مقایسه ای یا پس رویدادی است. جامعه آماری این پژوهش متشکل ازکلیه افرادی است که یک یا چند بار اقدام به خودکشی ناموفق نموده اند و در طول سال های 89 و90 در بیمارستان لقمان حکیم مراجعه کرده و یا بستری شده اند. از بین افرادی که خودکشی ناموفق داشتند از طریق نمونه گیری در دسترس تعداد 56 نفر و از بین افراد عادی نیز 56 نفر انتخاب و از نظر سن و میزان تحصیلات با هم همتا شدند. سپس آزمون هایscl – 90 و هوش هیجانی در مورد آنها اجرا گردید. نتایج حاصله از تجزیه و تحلیل داده های پژوهش بیانگر آن بود که در افراد با رفتار خودکشی ناموفق، میزان شکایات جسمانی، وسواس اجبار، افسردگی، اضطراب، حساسیت در روابط متقابل و پرخاشگری بیشتر از افراد عادی بود. همچنین میزان شادمانی، استقلال، تحمل فشار روانی، واقع گرایی، خوش بینی، عزت نفس، کنترل تکانش، انعطاف پذیری، مسئولیت پذیری و خودابرازی در افراد عادی بیشتر از افراد باخودکشی ناموفق است.