بررسی مشکلات حرفه ای و آموزشی ماماهای شاغل در بخش دولتی و خصوصی

پیش با توجه به اهمیتی که حرفه مامایی در سلامت جامعه دارد، مطالعه حاضر با هدف شناسایی بخشی از مشکلات حرفه ای ماماهای شاغل در مراکز دولتی و خصوصی صورت گرفته است.
در این مطالعه توصیفی- تحلیلی که به صورت نظرسنجی در سال 1393 انجام شد، پرسش نامه ای شامل اطلاعات دموگرافیک شرکت کنندگان و سوالاتی در زمینه مشکلات آموزشی، کمبود امکانات یا پرسنل، مسائل فرهنگی، برخورد با مراجعین و مشکلات مربوط به مدیریت و سیاست گذاری مدیران مرکز درمانی، به صورت اتفاقی در اختیار تعدادی از ماماهای شاغل در مراکز دولتی و خصوصی شهر مشهد قرار گرفت.
از میان 90 پرسش نامه ارسال شده، 52 نفر (درصد پاسخگویی: 7/57%) به سوالات مطرح شده در نظرسنجی پاسخ گفتند. میانگین سنی ماماهای شرکت کننده در نظرسنجی 3/5 ± 6/34 سال و میانگین سابقه کاری آنان 4/4 ± 4/8 سال بود. در زمینه مشکلات آموزشی و علمی، «کمبود بازآموزی ها و کارگاه های علمی مدون» (2/44%) و «کمبود دوره های آموزش مهارت عملی» (2/44%) بیشترین مشکل عنوان شده از سوی شرکت کنندگان بود. عدم وجود پرسنل کافی در مرکز (8/78%) رایجترین مشکل ماماها در محیط کار در زمینه پرسنل و امکانات بود. در زمینه مسائل فرهنگی و برخورد مراجعین، اکثریت ماماهای شرکت کننده (8/55%)، از «انتظارات بیش از حد و غیرمعقول از کادر درمانی» شکایت داشتند. رایج ترین مشکلات مطرح شده در خصوص مشکلات مربوط به مدیریت و سیاست گذاری مرکز درمانی شامل «دریافت دستمزد ناکافی» (8/53%) و بدنبال آن «تعداد زیاد شیفت یا ساعات کاری غیرمعقول» (4/40%) بودند.
اقدام موثر در جهت رفع مشکلات مطرح شده از سوی ماماها منجر به بهبود رضایتمندی این قشر جامعه پزشکی، و بتبع آن افزایش بازدهی شغلی آنان و بهبود سلامت جامعه خواهد شد.