مطابقت نتایج فنوتایپینگ و ژنوتایپینگ خود (نا) سازگاری در تعدادی از ارقام و ژنوتیپ های سیب ایرانی

درختان سیب همانند تعدادی دیگر از میوه های تیره گلسرخیان خودناسازگارند. سیستم خودناسازگاری در سیب به وسیله یک مکان ژنی با چند آلل کنترل می شود. در این تحقیق نتایج به دست آمده از مطالعه درصد تشکیل میوه پس از خودگرده افشانی بر تعدادی رقم و ژنوتیپ بومی سیب در بررسی های میدانی (باغ) با نتایج به دست آمده از آزمایش های ملکولی که به منظور تعیین آلل های S انجام شد، مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. استفاده از یک جفت آغازگر عمومی وجود آلل های ناسازگاری را در آن ها به خوبی نمایش داد. کاربرد هشت جفت آغازگر اختصاصی، به شناسایی آلل های خودناسازگاری در تعدادی از ژنوتیپ ها انجامید. نتایج نشان داد ارقام و ژنوتیپ ها عموما دارای آلل های S1، S2 و S3 بوده و بین آن ها یکی از این آلل ها مشترک بود. ارقام نارسیب مشهد و اردبیل 2 دارای آلل هایS1، S2، S3 و ژنوتیپ انگلیسی شیراز دارای سه آلل S2، S3، S4 بودند، که احتمال تریپلوئید بودن این ارقام را تقویت می کرد. آغازگرهای مورد استفاده در ارقام و ژنوتیپ های اردبیل1، گلشاهی، شیشه ای تبریز، پاییز مشهد، شیخ احمد، مربایی، گلاب کهنز و آی آر آی4 هیچ آلل ناسازگاری را نشان ندادند که لازم است در مورد آن ها از سایر آغازگرهای اختصاصی نیز استفاده شود. ارقام پاییز مشهد، شیخ احمد، مربایی، آی آر آی 1 و آی آر آی 4 در سطح باغ درصدهای پائینی از خودسازگاری را نشان دادند. در بین این ارقام و ژنوتیپ ها، آی آر آی 6 با داشتن قدرت بالای تشکیل و نگهداری میوه بالاترین درصد خودسازگاری را داشت.