بررسی فراوانی نسبی عوارض زودرس ایجاد شده پس از عمل کوله سیستکتومی لاپاروسکوپیک در بیمارستان آموزشی الزهرای (س) اصفهان (1390-1388)

بیماری سنگ های صفراوی یکی از مشکلات شایع در جامعه می باشد و هم اکنون، کوله سیستکتومی لاپاروسکوپیک به عنوان روش استاندارد طلایی درمان آن شناخته می شود. هدف از این مطالعه، بررسی اعمال جراحی کوله سیستکتومی لاپاروسکوپیک انجام شده طی سال های 1390-1388 در بیمارستان آموزشی الزهرای (س) اصفهان به منظور تعیین فراوانی عوارض بود.
در این مطالعه ی توصیفی- تحلیلی گذشته نگر، پرونده های بیماران واجد شرایط مورد بررسی قرار گرفت و اطلاعات دموگرافیک، عوارض زودرس و علت جراحی ثبت شد. به طور کلی، 683 کوله سیستکتومی لاپاروسکوپیک در بازه ی زمانی مورد مطالعه انجام گرفته بود که از این تعداد، 314 مورد با روش انتخاب تصادفی ساده، مورد مطالعه قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون های آماری 2χ، دقیق Fisher و t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
از بین 314 بیمار مورد بررسی، 75 نفر (9/ 23 درصد) مرد و 239 نفر (1/ 76 درصد) زن بودند. در این بین، 248 مورد (0/ 79 درصد) با اندیکاسیون کولیک صفراوی، 56 مورد (8/ 17 درصد) با کوله سیستیت حاد، 9 مورد (9/ 2 درصد) با پانکراتیت صفراوی و 1 مورد (3/ 0 درصد) با پولیپ کیسه ی صفرا تحت عمل جراحی قرار گرفتند. به طور کلی، عوارض مرتبط با کوله سیستکتومی لاپاروسکوپیک در 12 مورد (8 /3 درصد) گزارش شد. شایع ترین عارضه، نشت صفرا بود که در 4 مورد (3/ 1 درصد) رخ داد؛ در رده ی بعدی، تنگی بعد از عمل جراحی قرار داشت که در 3 مورد (0/ 1 درصد) ایجاد شد. عوارض دیگر شامل سنگ صفرای به جا مانده 2 مورد (6/ 0 درصد)، خون ریزی 1 مورد (3/ 0 درصد)، آمبولی ریوی 1 مورد (3/ 0 درصد) و پنوموتوراکس 1 مورد (3/ 0 درصد) بود. تبدیل عمل به روش باز، در 4 مورد (3/ 1 درصد) نیاز شده بود. هیچ موردی از مرگ و میر وجود نداشت.
در مجموع، این مطالعه به ما نشان می دهد که کوله سیستکتومی لاپاراسکوپیک به عنوان روش انتخابی و استاندارد درمان سنگ های کیسه ی صفرا، با میزان موفقیت بالایی همراه بوده و میزان بروز عوارض در آن، به نسبت پایین بوده است.