تاثیر آموزش از طریق تلفن همراه بر آگاهی، نگرش، عملکرد و میزان هموگلوبین A1C بیماران دیابتی نوع 2

پیشرفت فناوری و تاثیر آن در بستر اجتماعی باعث شد که حوزه بهداشت و درمان نیز از این تغییرات بی تاثیر نباشند. بنابراین هدف از انجام این پژوهش تاثیر فناوری تلفن همراه بر آگاهی، نگرش، عملکرد و میزان هموگلوبین A1C بیماران دیابتی نوع 2 بود.
این پژوهش، یک مطالعه نیمه تجربی بود که در آن 81 نفر از بین مبتلایان به دیابت نوع دو به صورت تصادفی، انتخاب و به دو گروه آزمایش (43 =n) و شاهد (38 =n)، تقسیم شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، شامل پرسشنامه و برگه ثبت متغیر آزمایشگاهی بود. روایی و پایایی پرسشنامه از طریق روایی محتوایی و آلفای کرونباخ (75/0)، تایید گردید. داده ها به وسیله نرم افزار SPSS نسخه 17 و Lisrel و آزمون های آماری تی مستقل، تحلیل عاملی و کوواریانس، در سطح معنی داری 05/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
اختلاف آماری معنی داری بین دو گروه آزمایش و شاهد از لحاظ متغیرهای آگاهی (001/0p≤)، عملکرد (001/0p≤) و هموگلوبین A1C (001/0p≤) قبل و بعد از مداخله آموزشی مشاهده شد. به طوری که در افزایش میانگین نمرات آگاهی و عملکرد گروه آزمایش تفاوت معنی داری مشاهده گردید. همچنین در کاهش میانگین میزان هموگلوبین A1C بیماران گروه آزمایش اختلاف معنی داری مشاهده شد و شاخص های برازندگی نیز دارای برازش مناسب بود.
حوزه سلامت، توان بالایی در بهبود سبک بهداشتی داشته و شاید پژوهش های بیشتر در زمینه کاربرد سلامت الکترونیکی بتواند توجه جدی سیاست گذاران بهداشتی را به استفاده از مدیریت الکترونیکی در سیستم بهداشت و درمان جلب نماید.