اثربخشی آموزش مردر بر بهبود عملکرد تحصیلی کودکان با اختلال یادگیری املا

بهره گیری از مهارت های فراشناختی یکی از مهمترین اهداف راهبردی برای بالفعل نمودن توانایی های بالقوه یادگیرندگان است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر آموزش مردر بر بهبود عملکرد تحصیلی کودکان با اختلال یادگیری املا است.
روش پژوهش حاضر، از نوع آزمایشی است. جامعه آماری کلیه دانش آموزان سوم دبستان در استان اصفهان و در سال تحصیلی 92-1391 بود. روش نمونه گیری از نوع تصادفی خوشه ایچندمرحله ای بود. حجم نمونه بر اساس نظر دلاور در تحقیقات آزمایشی، 30 دانش آموز با اختلال یادگیری املا و در هر گروه 15 دانش آموز بود. ابزار گردآوری داده ها، آزمون اختلال املا یارمحمدیان و کوسنج بود که روایی محتوایی این آزمون بر اساس درجه توافق با استفاده از ضریب هماهنگی کندال 75/0 تا 82/0 و پایایی این آزمون بر اساس ضریب آلفا 76/0 تا 84/0 گزارش شده است، و آزمون هوشی وکسلر بود. آزمون اختلال املا یارمحمدیان و کوسنج، به عنوان پیش آزمون در هر دو گروه اجرا شد. سپس گروه آزمایش به مدت 10 هفته با روش مردر آموزش دیدند و داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل کواریانس به کمک نرم افزار SPSS نسخه 22، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها نشان داد میزان بهبود عملکرد تحصیلی املا در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل که برنامه آموزشی را دریافت نکرده بودند، بیشتر بود (001/0p<).
با توجه به نتایج پژوهش می توان نتیجه گرفت مداخلات فراشناخت به عنوان یکی از مهارت های زیربنایی در امر یادگیری فعال می تواند در کلینیک ها، مدارس و حتی مراکز یادگیری پیش دبستانی و خانواده ها برای رویکردی موثر در جلوگیری از بروز و درمان ناتوانی های یادگیری موثر باشد.