ضرایب لنگر برای سازه های نامعین استاتیکی و بتنی پیش تنیده

در سازه های نامعین و بتنی پیش تنیده، نیروی پیش تنیدگی علاوه بر لنگر اولیه، لنگر ثانویه ای با خروج از مرکزیت ایجاد می کند که این متفاوت با سازه های معین می باشد که در آنها این لنگر ثانویه ایجاد نمی گردد. با وجود این لنگر ثانویه، طراحی این اعضا پیچیده تر می شود به دلیل این که لنگر ثانویه تابعی از نیروی پیش تنیدگی و هندسه سازه می باشد. علاوه بر این با فرض این که شکل تاندن ها اغلب به صورت مخفی و با تکیه گاه های سراسری می باشند از روش بار متعادل نمی توان استفاده نمود.
برای مقابله با این مساله یک ضریبی به نام β برابر با خروج از مرکزیت تاندن می باشد. تعیین لنگر نیروی پیش تنیدگی براساس تابعی از نیروی پیش تنیدگی و با فرض برقراری الزامات تنش مجاز در تار بالا و پایین، می توان معادلات روابطی برای محاسبه نیروی پیش تنیدگی سازه های نامعین استاتیکی به دست آورد. با محاسبه روابط مربوطه کران بالا و پایین نیروی پیش تنیدگی (در صورتی که مقطع الزامات را ارضا کند) به دست می آید. اگر نیروی پیش تنیدگی بهینه مد نظر باشد باید اختلاف کران بالا و پایین اندک باشد. با این حال، اختلاف کران بالا و پایین به عنوان سطح ایمن در نظر گرفته می شود.