بررسی تاثیر وضعیت ادرار کردن بر شاخص های اوروفلومتری و باقی مانده ادراری در افراد داوطلب سالم در بیمارستان امام رضا (ع) مشهد

اوروفلومتری روش رایجی جهت بررسی قسمت تحتانی مجرای ادراری است. نتایج اوروفلومتری تحت تاثیر عوامل مختلفی قرار دارد. در این مطالعه، اثر وضعیت ادرار کردن بر شاخص های اوروفلومتری و باقی مانده ادراری در افراد سالم مورد بررسی قرار گرفت.
مطالعه توصیفی- تحلیلی حاضر بر روی 41 داوطلب سالم با میانگین سنی 45/9 ± 22/33 سال در سال 1390 در بیمارستان امام رضا (ع) مشهد انجام گرفت. روش نمونه گیری به صورت غیر احتمالی مبتنی بر هدف بود. اوروفلومتری در مردان در سه وضعیت ایستاده، نشسته و چمباتمه زده و در زنان در دو وضعیت نشسته و چمباتمه زده ارزیابی و باقی مانده ادراری با سونوگرافی شکمی بعد از ادرار کردن اندازه گیری شد. حداکثر سرعت جریان ادرار (Qmax)، حجم ادرار تخلیه شده (Voiding volume یا VV)، متوسط سرعت جریان ادرار (Qave)، زمان تخلیه ادرار (Voiding time یا VT) و باقی مانده ادراری (Post voiding residue یا PVR) بین وضعیت های مختلف مقایسه گردید. برای تحلیل داده ها نرم افزار SPSS و آزمون های Paired t و Repeated measurement مورد استفاده قرار گرفت. 050/0 > P به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.
میان حداکثر سرعت جریان ادرار (با 193/0 = P در مردان و 792/0 = P در زنان)، متوسط سرعت جریان ادرار (با 312/0 = P در مردان و 896/0 = P در زنان)، حجم ادرار تخلیه شده (با 187/0 = P در مردان و 124/0 = P در زنان) و میانگین زمان تخلیه ادرار (017/0 = P) در وضعیت های مختلف ادرار کردن از نظر آماری اختلاف معنی داری وجود داشت؛ اما میانگین باقی مانده ادراری در مردان (001/0 = P) در وضعیت چمباتمه زده کمترین و در وضعیت ایستاده بیشترین بود. در زنان نیز میانگین باقی مانده ادراری (039/0 = P) در وضعیت چمباتمه زده کمتر از وضعیت نشسته بود.
حداکثر سرعت جریان ادرار و متوسط سرعت جریان ادرار و میانگین زمان تخلیه ادرار در افراد سالم تحت تاثیر وضعیت ادرار کردن نمی باشد، اما به نظر می رسد باقی مانده ادراری کمتری در وضعیتی که عادت دارند، به جا می گذارد.