فراوانی آنزیم های متالوبتالاکتاماز در جدایه های بالینی پسودوموناس ائروژینوزا به روش E-test و تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی آن ها در کرمانشاه

یکی از عوامل مهم ایجاد کننده عفونت های بیمارستانی، باکتری پسودوموناس آئروژینوزا می باشد و از مهم ترین آنتی بیوتیک های مورد استفاده در درمان عفونت های ناشی از این باکتری، کارباپنم ها است. تولید متالوبتالاکتامازها از جمله مکانیسم های مقاومت به کارباپنم ها و افزایش فراوانی آن تهدیدی جدی در درمان عفونت های حاصل از پسودوموناس ائروژینوزا می باشد. هدف از انجام مطالعه حاضر، تعیین فراوانی آنزیم های متالوبتالاکتاماز در میان جدایه های بالینی پسودوموناس ائروژینوزا مقاوم به ایمی پنم (Imipenem) بود.

در این مطالعه الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی پسودوموناس آئروژینوزاهای جداسازی شده از عفونت های مختلف بالینی بیماران مراجعه کننده به بیمارستان های امام رضا (ع) و امام خمینی (ره) شهر کرمانشاه به وسیله روش دیسک دیفیوژن مطابق دستورالعمل استانداردهای آزمایشگاه های بالینی (Clinical Laboratory Standards Institute یا CLSI) تعیین شد. جدایه هایی که به بیش از سه آنتی بیوتیک مختلف مقاوم بودند، به عنوان جدایه های با مقاومت چندگانه (Multi-drug resistance یا MDR) در نظر گرفته شدند. سپس تولید آنزیم های متالوبتالاکتاماز به روش E-test (Epsilometer test) در میان جدایه های مقاوم به ایمی پنم تعیین گردید.

از 186 پسودوموناس آئروژینوزای جدا شده از دو بیمارستان کرمانشاه، 165 جدایه (7/88 درصد) دارای مقاومت چند دارویی بودند که 67 جدایه (6/40 درصد) آن به ایمی پنم مقاومت داشتند. با استفاده از روش E-test، 33 جدایه (2/49 درصد) به عنوان تولید کننده متالوبتالاکتاماز شناخته شد.

با توجه به افزایش شیوع پسودوموناس آئروژینوزاهای دارای مقاومت چند دارویی و تولید کننده متالوبتالاکتاماز در بیمارستان ها، به کارگیری روش های فنوتیپی جهت شناسایی سویه های تولید کننده متالوبتالاکتاماز در آزمایشگاه های بیمارستان ها ضروری به نظر می رسد.